اثر متغیرهای کلان اقتصادی بر نرخ بیکاری در اقتصاد ایران (با تأکید بر تورم، رشد اقتصادی و سرمایه گذاری مستقیم خارجی)

بیکاری یکی از معضلاتی است که علاوه بر اینکه اقتصاد خانوارها را تحت تاثیر قرار می دهد، نشاط نیروی کار را نیز کاهش داده و از این طریق کیفیت نیروی کار را کاهش می دهد. از طرفی بیکاری بسیاری از جنبه های رفتاری انسان (نوع گفتار انسان، انگیزه، تعالی شخصیتی و ...) را تحت تسلط خود خواهد گرفت. لذا بررسی چگونگی  تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی از جمله سرمایه گذاری مستقیم خارجی، رشد اقتصادی و تورم بر نرخ بیکاری حائض اهمیت خواهد بود. در این راستا هدف اصلی این پژوهش، تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی بر بیکاری در کشور ایران برای دوره زمانی 1393-1358 با استفاده از آزمون خود توضیح با وقفه های گسترده (ardl) می باشد. نتایج تجربی ما نشان از وجود رابطه هم جمعی  بین متغیرهای مورد بررسی است. علاوه بر این، یافته های این تحقیق مشخص نمود که تاثیر متغیر سرمایه گذاری بخش خارجی  بر نرخ بیکاری در کوتاه مدت و بلندمدت منفی و معنادار است. از طرفی تاثیر تولید ناخالص داخلی بر نرخ بیکاری در کوتاه مدت و بلندمدت مثبت، اما تاثیر نرخ تورم بر نرخ بیکاری در این مطالعه در بلندمدت مثبت و در کوتاه مدت منفی است. لذا از آن جا که نتایج این تحقیق، تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی بر نرخ بیکاری در کشور ایران را بخوبی نشان داده است، می توان سیاست های اقتصادی را آگاهانه تر مورد تحلیل و بررسی قرار داد و از این طریق به بهبود اقتصاد کشور کمک نمود.