سودبرندگی نیروی انسانی و خلاقیت و رفع مشکل خلاقانه در سازمان ها و ادارجات

امروزه مدیریت در سازمان برای نیل به اهداف خود به دنبال استقرار نظام ها و سیستم هایی است تا فضای مساعد برای افزایش بهره وری را تضمین کند. یکی از مهم ترین آن ها، سیستم ارزیابی عملکرد کارکنان جهت بررسی رفتارها و قابلیت های آنان و رشد و شکوفایی آن برای رسیدن به اهداف سازمان و شفاف شدن نیازهای آموزشی کارکنان و ارائه بازخورد لازم به آن ها می باشد. خلاقیت عبارت است از به کارگیری توانایی های ذهنی برای ایجاد یک فکر یا مفهوم جدید. فراگرد ایجاد فکرهای جدید و تبدیل آن فکرها به عمل و کاربردهای سودمند را «نوآوری» می گویند. در مدیریت سازمان، موفقیت نهایی و حتی گاهی بقاء آن به میزان توانایی برنامه ریزان در ایجاد نوآوری و به کارگیری فکرهای نو بستگی دارد. مهم ترین دلیل نیاز به خلاقیت و نوآوری، بروز مشکل است. حل مشکل به دو شیوه حل عقلایی و حل خلاقانه مشکل، میسر است. برای ظهور یک ذهنیت خلاق باید تعریف دقیقی از مشکل ارائه گردد. هم چنین زمینه استفاده از راه حل های گوناگون و سوای از راه حل های مرسوم، ایجاد شود. همه سازمان ها برای بقاء نیازمند اندیشه های نو و نظرات بدیع و تازه اند. افکار و نظرات جدید هم چون روحی در کالبد سازمان دمیده می شود و آن را از نیستی و فنا نجات می دهد. برای بقاء و پیشرفت و حتی حفظ وضع موجود، باید جریان نوجویی و نوآوری را در سازمان تداوم بخشید تا از رکود و نابودی آن جلوگیری شود. هدف اصلی این پژوهش «بررسی بهره وری نیروی انسانی و نوآوری و رفع مشکل خلاقانه در سازمان ها» است.