بررسی تأثیر عوامل نیتروژنی و هورمونی بر کالوس زایی رزماری (rosmarinus officinalis) تحت شرایط کشت بافت

گیاه دارویی رزماری (rosmarinus officinalis) از خانواده نعناعیان گیاهی همیشه سبز و معطر می باشد. این گیاه دارای خاصیت آنتی اکسیدانتی بالایی بوده که این خاصیت به دلیل کمیت و کیفیت ترکیبات پلی فنولی موجود در آن می باشد. از مهم ترین این ترکیبات می توان به رزماریک اسید، کارنوسیک اسید، کافئیک اسید، تیمول و کارنوسول اشاره نمود. در تحقیق حاضر از برگ های گیاه رزماری در محیط کشت ms استفاده گردید که از دو تیمار نیتروژنی مختلف، آمونیوم نیترات و گلوتامین در چهار غلظت (0، 50، 100، 200 میلی گرم بر لیتر) و هم چنین سه ترکیب هورمونی مختلف naa، ba، 2,4-d در چهار غلظت (0، 4mg/lnaa-1mg/lba، 2mg/lnaa-2mg/lba، 4mgl2,4-d-4mg/lba) ر 3 تکرار استفاده شده و به مدت یک ماه مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه میانگین داده ها نشان داد بیش ترین درصد کالوسزایی در تیمار با غلظت 100 میلی گرم بر لیتر آمونیوم نیترات و غلظت 50 میلی گرم بر لیتر گلوتامین در ترکیب هورمونی 4mg/lnaa-1mg/lba مشاهده گردید و کم ترین زمان کالوس زایی 12 روز به غلظت 100 از آمونیوم نیترات در ترکیب هورمونی 4mg/lnaa-1mg/lba مربوط می شود و هم چنین غلظت 50 میلی گرم بر لیتر گلوتامین همراه با ترکیب هورمونی 4mg/lnaa-1mg/lba بعد از 8 روز مشاهده گردید.