تاثیر استفاده از نانوذرات بر دوام در برابر نفوذ یون های کلراید در ملات و بتن خودمتراکم

در سال های اخیر، با ظهور نانوتکنولوژی و نانوذرات، امید به بهبود خواص مختلف بتن فراهم شده است. نانو سیلیس به عنوان ماده جایگزین س یمانی برای مخلوط بتن در کاربردهای ساختمانی معرفی شده است، این ماده به علت واکنش پوزولانی بالا و هم چنین ایجاد یک ریز ساختار چگال تر، می تواند خواص بتن مخصوصا دوام آن را بهبود بخشد. به طور کلی عملکرد برتر بتن و ملات خود متراکم نسبت به نوع معمولی آن ها، مربوط به اجزای تشکیل دهنده آن ها است. در این مقاله ابتدا به مرور و بررسی مقاله های تاکنون نگارش شده مرتبط با موضوع تحقیق پرداخته می شود و در ادامه با نتایج کار زمایشگاهی نویسندگان مقاله تحت عنوان بررسی اثر نانوسیلیس بر دوام در برابر نفوذ یون های کلراید در ملات خودمتراکم مقایسه می گردد. نویس نده به منظور ارزیابی نمونه ها در برابر نفوذ کلراید از آزمایش نفوذ تسریع شده ی یون های کلراید (rcpt) استفاده نمود که در سنین 3، 7، 14 و 28 روزه بر روی 21 مخلوط ملات خودمتراکم با عیار ثابت سیمانی 650 کیلوگرم بر مترمکعب با نسبت های آب به موادسیمانی 0.4، 0.45 و 0.5 شامل صفر تا 6 درصد مجموع نانوسیلیس و دوده سیلیس انجام شد. نتایج نشان می دهد که نانوسیلیس باعث کاهش نفوذ یون های کلراید و افزایش دوام ملات خودمتراکم می گردد.