برنامه ریزی استراتژیک در امکانات ملموس و قابلیت اطمینان کیفیت خدمات (مطالعه موردی: دانشگاه های استان بوشهر)

برنامه ریزی استراتژیک با بررسی محیط خارجی و داخل سازمان، فرصتها و تهدیدهای محیطی و قوتها و ضعفهای داخلی را شناسایی می کند و با درنظر داشتن ماموریت سازمان، اهداف بلندمدت برای سازمان تنظیم می کند. پژوهش حاضر از نوع کاربردی است که به روش پیمایشی و با رویکرد توصیفی انجام می‏گیرد. در پژوهش پیمایشی، گردآوری نظام‏مند اطلاعات از نمونه‏ها صورت می‏گیرد. پژوهشگر در این نوع پژوهش سعی می‏کند تا آنچه هست بدون هیچ گونه دخالت یا استنتاج ذهنی گزارش دهد و نتایج عینی را از موقعیت بگیرد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه های استان بوشهر در سال تحصیلی 95-1394 می باشد که بنا بر آمار رسمی تعداد آنان 650 نفر می باشد. همچنین کلیه دانشجویان و مراجعه کنندگان به دانشگاه های استان بوشهر می باشد. نمونه این پژوهش مشتمل بر 100 نفر از کارکنان دانشگاه های استان بوشهر بودند که برای انتخاب آن ها از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است. همچنین تعداد 250 نفر از دانشجویان و مراجعه کنندگان به دانشگاه های استان بوشهر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه استاندارد خدمات دانشگاهی بر اساس مدل سروکوال و پرسشنامه برنامه ریزی استراتژیک برایسون (2000) است. یافته ها نشان می دهد: برنامه ریزی استراتژیک نسبت معنی داری با امکانات ملموس دانشگاه های استان بوشهر جهت ارائه خدمات ندارد. برنامه ریزی استراتژیک تأثیر معنی داری بر قابلیت اطمینان دانشجویان و اساتید استان بوشهر نسبت به دانشگاه دارد.