مسیر تولید بهینه نفت ایران تحت اثر قیمت بازار اوپک با استفاده از روش کنترل بهینه

در این مقاله به بررسی بهترین تصمیم در خصوص میزان تولید نفت در بازه سال های 1386 تا 1392 برای کشور ایران می پردازیم و در کنار آن بهترین رفتار تولید کننده در شرایط غیربهینه را مورد سنجش قرار دهیم. معیار تصمیم گیری در اینجا سود می باشد. ما برای تعیین مدل نیاز به قیمت نفت و تابع هزینه استخراج از منابع نفتی داریم. قیمت نفت را عاملی برون زا در نظر گرفته، که از طریق کارتل اوپک تعیین می شود و با نرخی ثابت رشد می کند. تابع هزینه که استفاده شده با میزان استخراج رابطه مستقیم و با میزان ذخایر رابطه معکوس دارد. در اینجا مدل کنترل بهینه از طریق اصل ماکزیمم پونتری آگین حاصل شده است. این مسئله با استفاده از این مدل قبلا حل شده است، ولی در اینجا سعی شده از این مدل به نحوی جدید بهره ببریم. در این مطالعه در هر سال داده های نرخ رشد قیمتی، قیمت اولیه، نرخ بهره و میزان اکتشاف نفتی را به روز رسانی شده است. تلاش شده که با تصمیم گیرند پیش رویم و از اطلاعاتی که در هنگام تصمیم گیری موجود است استفاده کنیم. بعد از اجرا بهترین تصمیم، از دید مدل حداکثرسازی تولید به جز در سال 1388 بوده است. زیرا نرخ بهره از نرخ رشد قیمتی کم تر بوده است. در نهایت به تحلیل جهت گیری مدل در وضعیت موجود و مقایسه آن با شرایط بهینه می پردازیم. و بیان می کنیم که گاهی این جهت گیری ها متفاوت هستند.