بررسی تاثیر توسعه حمل و نقل زمینی بر صادرات ایران

با توجه به اهمیت عامل حمل و نقل زمینی و جادهای و تاثیر آن در بسیاری از بخش های اقتصادی ازجمله رشد و صادرات کل کشور و سایر متغیرهای وابسته اقتصادی در مقاله حاضر درصدد این موضوع می باشیم که پیشرفت و توسعه بخش حمل و نقل زمینی را بر صادرات کشور طی سال های 1396-1350 را بررسی نماییم و با توجه به مدل ها و آزمون های جدید اقتصاد سنجی مورد آزمون واقع می گردد. لذا در مطالعه حاضر، ابتدا با استفاده از روش adf، و آزمون ریشه واحد در حضور شکست ساختاری، پایایی و ناپایایی متغیرهای حمل و نقل، تولید ناخالص داخلی و نرخ ارز و سرمایه گذاری داخلی و آزادسازی تجاری را مورد بررسی قرار دادیم و سپس با استفاده از روش ardl تاثیر تمامی متغیرهای فوق و از جمله عامل حمل و نقل زمینی را بر صادرات مورد مطالعه قرار می دهیم. مدلی که در مورد صادرات بکارفته شده، مدل برگرفته از ترکیب مدهای وین هولد و اویلف (2005)، در سال می باشد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که تاثیر متغیر زیر ساخت حمل و نقل زمینی و پیشرفت این عامل بر صادرات مستقیم و مثبت می باشد. همچنین آزادسازی تجاری که به معنای روابط آزاد مبادلاتی و تجاری میان کشورها می باشد و سرمایه گذاری داخلی نیز رابطه مثبتی بر صادرات و رشد اقتصادی دارد. هم چنین نرخ ارز داخلی تاثیر مستقیم بر صادرات داشته.