نقش و جایگاه شهروند در مدیریت شهری ایران

مدیریت ، روش دستیابی به اهدافی است که برای یک سازمان در نظر گرفته می شود . چنانچه شهر به مثابه یک سازمان قلمداد شود ، لازم است تا در راس آن و به منظور اداره امور شهر از فنی استفاده گردد که مدیریت شهری نام دارد . مهم ترین هدف مدیریت شهری را می توان ارتقای شرایط زندگی ساکنان و گروه های مختلف اجتماعی و اقتصادی و حفاظت از حقوق شهروندان ،تشویق به توسعه اجتماعی واقتصادی پایدار و حفاظت از محیط کالبدی دانست . در شرایط کنونی که شهرها از مشکلات عدیده اجتماعی ریالاقتصادی و ... رنج می برد ، مدیریت شهری باید حافظ منافع مردم باشد ، و در این مورد تمامی دست اندرکاران امور شهری از جمله شهروندان می توانند در بهبود وضعیت شهرها نقش مهمی ایفا نمایند . برای حضور و مشارکت مردم در عرصه مدیریت شهری ، نیاز به شناسایی عوامل موثر بر شکل گیری و میزان مشارکت می باشد .از این رو اهتماد یه عنوان اصل اساسی شکل گیری فضای مشارکتی در شهر و کشور مطرح می گردد. اعتماد جزء مفاهیمی ست که در علوم مختلف توسط صاحبنظران مورد بررسی قرار گرفته و بنا بر پارادایم حاکم بر هر کدام از این علوم تعاریف متفاوتی از آن ارائه گردیده است . این تحقیق به لزوم تحول نقش شهروند در مدیریت شهری ایران می پردازد .در ابتدا مروری بر مفاهیم مرتبط با موضوع شهر و شهروندی خواهیم داشت و سپس نقش و جایگاه شهروند در مدیریت شهری ایران طی دهه های اخیر مورد بررسی قرار خواهد گرفت . در ادامه عوامل موثر بر حضور و مشارکت مردم در مدیریت شهری بررسی میشود .که از آن جمله بحث اعتمادسازی و توانمند سازی شهروندان جهت فراهم اوردن فضای تعاملی بین جامعه و مدیران شهری خواهد بود . در نتیجه اینکه بدون ایجاد زمینه های مناسب برای خودآگاهی ، توانمندی و جلب اعتماد شهروندان نمی توان حضور فعال و مشارکت مردم را در مدیریت شهری انتظار داشت .