بررسی تطبیقی تفضیل در دستور زبان عربی و فارسی

زبان یکی از استعدادهای شگفت انگیز و درخشان بشر است. دستور زبان فارسی در عمر نسبتا کوتاه خود پیوسته تحت تأثیر صرف و نحو عربی بوده است و در این حیطه مشترکاتی با این زبان دارد. با گسترش اسلام در میان اقوام و ملل مختلف، این تاثیرات بیش از گذشته به چشم می خورد. هدف پژوهش حاضر بررسی یکی از پرکاربردترین اسلوب های بیانی هر زبان، اسلوب "تفضیل" و بیان برتری میان اشیاء است که به روش تحلیلی - توصیفی به تطبیق این مقوله در دو زبان و دستیابی به نقاط مشترک و تفاوت های آن ها در حوزه ی "تفضیل" می پردازد. از نتایج پژوهش حاضر می توان به این موارد اشاره کرد با وجود اینکه مصطلحات تفضیل در هر دو زبان متفاوت است بحث اسم تفضیل فقط منحصر در زبان عربی نیست بلکه در زبان فارسی نیز با عنوان صفت تفضیلی بحث می شود و هر دو آن ها برای تفضیل بین دو چیز یا بیش تر بکار می رود. مسئله در خور توجه این است که گستره ی اسم تفضیل در زبان عربی دشوارتر و دقیق تر از زبان فارسی است و آن بخاطر تعییر اوزان اسم تفضیل است و این گستردگی کار را برای طالبان دستور زبان تا حدودی دشوار می کند.