حضانت کودکان بی سرپرست با تکیه بر رویه قضایی

می توان گفت یکی از حسّاس ترین مسائل اجتماعی جوامع امروز را مسأله ی حضانت کودکانی تشکیل می دهد که به هر دلیل از ضروری ترین نیاز زندگی یعنی داشتن والدین و حقّ زندگی در یک خانواده محروم بوده و بدین ترتیب سرنوشت زندگی آینده ی ایشان و بطریق اولی سلامت جامعه بدلیل آثار چنین محرومیّتی تحت شعاع قرار می گیرد. از همین رو نظام حقوقی ایران در این رابطه با الهام از شرع مقدّس، تحت شرایطی و طبق اصول و ضوابط حقوقی، زمینه را فراهم نموده تا زوجینی که اهلیّت داشته و واجد شرایط مقرّر در قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست هستند، کودکان را از حقّ زندگی در نظام خانواده بهره مند سازند. با این حال مسأله بدین سهولت نبوده و رسیدن به چنین آرمانی نیازمند تحقیق و بررسی صحیح جوانب حقوقی مسأله و ارزیابی مسائلی است که در خصوص حضانت کودکان بی سرپرست در نظام حقوقی ایران و رویه های قضایی با توجه به واقعیّت های جامعه قابل طرح است. به همین سبب در پژوهش حاضر درصدد بررسی مسائلی از این قبیل خواهیم بود. روش تحقیق در این پژوهش بصورت کتابخانه ای می باشد.