شناخت باغ های ایرانی در دوره قاجار نمونه موردی: باغ علی اباد بجنورد

باغ های تاریخی به عنوان میراث ملی و سندی با ارزش از هویت تاریخی و فرهنگی بیانگر رابطه تنگاتنگ میان تمدن و طبیعت هستند. هنر باغ سازی در ایران قبل از هر چیز در نحوه آرایش گیاه، آب و معماری و نحوه تداخل آن ها با یکدیگر تجلی می کند. باغ های تاریخی از آثار مهم گذشته در شهر، به خاطر ارزش های محیطی، زیبایی شناسی و فرهنگی بایستی به طور پویا و پیوسته مورد توجه قرار گیرند. در این مقاله به معرفی و اصول طراحی باغ های قاجاری و بررسی چند نمونه از باغ های این دوره می پردازیم. بررسی حاضر نشان می دهد که باغسازی ایران در این دوره هم چون معماری و سایر رشته های هنری به شدت تحت تاثیر باغ سازی اروپا قرار گرفته اما با وجود عناصر فراوان بیگانه اما هم چنان فضای باغ ایرانی حاکم بر باغ سازی این دوره است. از آن جایی که معماری دوران قاجار از ضوابط و قوانین خاصی تبعیت می نماید، بی شک دوران قاجار از دورانی است که سبک معماری تعریف شده و مشخصی دارد. به گونه ای که با مطالعه و بررسی یک سری از نمونه های این دوره و دست یابی به شناخت در خصوص آن ها می توان نمونه های این دوران را در مکان ها و اقلیم های مختلف تمیز و تشخیص داد. تغییرات فرهنگی و اجتماعی دوران قاجار به وضوح در معماری آن قابل تشخیص است. طبقه بندی اجتماعی دوران قاجار و سفرهای مکرر طبقه مرفه و حاکم به فرنگ سبب تغییر ذائقه افرداد در هنر و معماری شده بود لذا خواسته ان ها ما بر تجدد و نوگرایی بر اساس تجربیات سفرهایشان به ایران منتقل شد.