تجزیه و تحلیل آماری تصادفات جاده ای محور اهر-تبریز در بازه زمانی 1390 تا 1394

ایمنی سفر یکی از مهم ترین ابعاد موثر بر کیفیت حمل و نقل و وضعیت راه ها می باشد. با توجه به میزان نسبتا زیاد تصادفات جاده ای در سطح راه های کشور در سال های اخیر، اهتمام بسیار زیادی جهت کاهش این تصادفات گمارده شده است. در این میان همواره بررسی وضعیت تصادفات و شاخص ها و دلایل بروز آن ها در طول سال های مختلف از اهمیت بالایی برخوردار است. در همین راستا و در این تحقیق به بررسی وضعیت آماری علل بروز تصادفات و هم چنین تحلیل وضعیت تصادفات در محور اهر-تبریز پرداخته شده است. روش های آماری استفاده شده در این پژوهش شامل بررسی های آماری توصیفی و استنباطی است و داده ها نیز، تصادفات منجر به فوت و جرح ثبت شده در پلیس راه استان آذربایجان شرقی طی دوره زمانی 1390 تا 1394 می باشد. در مدت زمان مورد مطالعه در این پژوهش 472 تصادف در محور اهر-تبریز رخ داد که باعث کشته و زخمی شدن 1080 نفر شده است. که از این تعداد 89.7% مجروح و 10.3% فوتی می باشد. تصادفات تا سال 91 روندی صعودی داشته و سپس تا سال 1394، نسبت به سال 1391، 47% کاهش تصادفات را نشان می دهد. برای کاهش تصادفات در محورهای برون شهری لازم است که تعامل بین عوامل جاده، وسایل نقلیه، عوامل انسانی و محیط برقرار شود. با توجه به این موضوع به نظر می رسد در محور مورد نظر نیز به دلیل حجم بالای تردد نسبت به جاده، خرابی روسازی در قسمت هایی از محور و بی توجهی به مقررات راهنمایی و رانندگی توسط رانندگان از مهم ترین علل حادثه خیزی می باشد که اصلاح این موارد نیازمند همکاری مسئولان ذیربط و آموزش دهی نحوه رانندگی صحیح می باشد که مستلزم بر نامه ریزی مدون و طولانی مدت می باشد.