ارزیابی توزیع فضایی کاربری های فرهنگی و مذهبی در کلانشهر تهران

در این تحقیق که با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و هم چنین بهره گیری از مدل های کمی آنتروپی شانون و تاپسیس انجام شده است، سطح توسعه مناطق 22 گانه شهر تهران از نظر برخورداری از کاربری های فرهنگی و مذهبی شامل کیفیت دسترسی به کاربری های فرهنگی و مذهبی، تعداد کاربری های فرهنگی و مذهبی، سرانه کاربری فرهنگی و سرانه کاربری مذهبی مورد تحلیل قرار گرفته است. در واقع پژوهش حاضر الگوی فضایی خدمات فرهنگی و مذهبی را که از مهم ترین کاربری های شهری در شهرهای مسلمان نشین از جمله ایران است مورد بررسی قرار داده است و سطح توسعه مناطق 22 گانه شهر تهران را از نظر برخورداری از این نوع خدمات شهری، با استفاده از مدل های کمی ارزیابی کرده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که مناطق 12، 16 و 17 برخوردارترین و مناطق 8 و 9 و 13 محروم ترین مناطق شهر تهران از نظر برخورداری از کاربری های فرهنگی و مذهبی هستند. بنابراین توزیع فضایی کاربری های فرهنگی و مذهبی در شهر تهران از الگوی مناسبی پیروری نمی کند.