ارتباط فضایی المان ها و نشانه های شهری و تاثیر آن بر تصویر ذهنی شهروندان مطالعه موردی: شهر شیراز

امروزه ارتقای کیفیت های بصری- کالبدی عرصه های عمومی شهر از جایگاه والایی در دانش طراحی شهری برخوردار است و طراحی آگاهانه و حفاظت از نشانه ها و عناصر شاخص شهری، به عنوان یکی از عوامل اصلی ایجاد خوانایی در بستر شهر، دارای نقش مهمی در تشکیل تصویر ذهنی مردم از منظر انسان ساخت است. از این روی، بررسی سیر تحول و دگرگونی عناصر و نشانه های شهری در گذر زمان، در تبیین سیر تطور خوانایی در ذهن شهروندان و ارائه ی الگویی در طراحی های آتی بسیار موثر خوهد بود. از دیگر سو، بافت شهری به عنوان بستری هویتمند و منحصر بفرد، در هر دوره ی زمانی، الگویی متفاوت از چیدمان فضایی عناصر شاخص شهری را ارائه می دهد. هدف این مطالعه، بررسی شاخصه های نشانه شناسی در بافت های شهری بر اساس روند تاریخی است؛ بر این اساس، نقشه ی شناختی شهروندان در تعیین وضوح و انسجام کافی کمک کننده است. لذا در این پژوهش، پس از انتخاب مناطقی در شهر شیراز، نحوه ی ارتباط فضایی نشانه ها، مورد مطالعه قرار گرفته و تاثیر این مساله بر تصویر ذهنی شهروندان، بررسی خواهد شد. روش تحقیق در این مقاله، با توجه به موضوع، اهداف و فرضیات تحقیق، بصورت کتابخانه ای، میدانی (مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه) و استفاده از نرم افزارهای مختلف مانند auto cad, spss, gis است. در این تحقیق از روش ترسیم نقشه ذهنی استفاده شده است. در آخر می توان به این نتیجه رسید که پیوستگی و سلسله مراتب میان نشانه های قدیمی و تاریخی شهر شیراز، بر تصویر ذهنی شهروندان بسیار تاثیرگذار می باشد.