ارزیابی روند رشد مقاومت فشاری بتن در دماهای مختلف بر اساس نوع سیمان مصرفی

بتن برای رسیدن به مقاومت لازم نیازمند دما و رطوبت مناسب است تا فرایند هیدراتاسیون سیمان به طور کامل در بتن انجام شود. با توجه به شرایط آب و هوایی خاص ایران بررسی تمهیدات و روش های جلوگیری از کاهش و افزایش هر یک از این دو عامل فوق الذکر بشدت مورد اهمیت است. لذا لازم است تمهیداتی صورت گیرد تا بتن ریزی در شرایط آب و هوای سرد امکان پذیر گردد. در مواردی برای تسریع در گیرش بتن به جای استفاده از روش های عمل آوردن تسریع شده از سیمان های استفاده می شود که سخت شدن آن ها سریع بوده و مقاومت اولیه آن ها زیاد باشد پس استفاده از سیمان های فوق الذکر در بتن ریزی هوای سرد یکی از روش ها برای حفاظت از بتن در مقابل سرما می باشد. در این تحقیق جهت بررسی صحت این ادعا چهار سری مخلوط بتنی به تعداد 144 آزمونه با یک طرح اختلاط ثابت با تغییر نوع سیمان در چهار تیپ سیمان پرتلند تیپ iii، سیمان پرتلند تیپ i-525 سیمان پرتلند بلین بالا و سیمان پرتلند تیپ ii که در کارخانه سیمان بجنورد تولید شده اند تهیه گردید و در چهار دمای مختلف: آزمایشگاهی (حدود بیست درجه سانتی گراد)، چهار درجه سانتی گراد، صفر درجه سانتی گراد و منفی پنج درجه سانتی گراد برای تعیین مقاومت سه، هفت و بیست و هشت روزه نگهداری گردید آزمونه های بتن سخت شده تحت آزمایش تعیین مقاومت فشاری قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده این است که سه تیپ از سیمان های فوق الذکر برای بتن ریزی در هوای سرد، بدون هیچ اقدام احتیاطی مناسب می باشند بطوری که با استفاده و جایگزین کردن سیمان بلین بالا تا دمای منفی پنج درجه سانتی گراد، سیمان تیپ سه تا دمای صفر درجه سانتی گراد و سیمان تیپ یک تا دمای چهار درجه سانتی گراد، بجای سیمان تیپ دو در ساختمان های بتنی، می توان بدون هرگونه حمایت یا اقدام اضافی محافظت به مقاومت مورد درخواست دست یافت.