اصول طراحی مکتب ارگانیک در معماری طبیعت گرا

انسان در طول تاریخ همواره تلاش نموده است تا به نحوی با طبیعت ارتباط برقرار کند. هدف از این تحقیق بررسی بنیادین تاثیر مکتب ارگانیک در خلق فضای معمارانه و مطالعات در جهت شناختن ارزش های آن می باشد. ارگانیک ضرورت تقلید هنر از طبیعت در زمینه دگردیسی مواد بی جان به یک موجود زنده را گویند. ارتباط معماری با ارگانیسم های طبیعی از طریق رابطه ارگانیسم ها با محیط خود وابستگی بین ارگان ها با یکدیگر، رابطه بین فرم و عملکرد و اصل حیات می باشد. با وجود ارتباط دائم انسان با طبیعت این رابطه همواره به یک صورت نبوده است که این، خود سبب به وجود آمدن گرایش های متفاوتی در نحوه ی برخورد انسان با طبیعت اطرافش شده است. در ارتباط با نحوه ی نگرش و تعامل انسان با طبیعت مکتب های مختلف طبیعت گرایی در غرب هم چون معماری ارگانیک، ارگانیتک، بیوتیک، معماری سبز و فراکتال شکل گرفتند که هر کدام در پی پاسخ به نوع دیدگاهشان به طبیعت بوده است ابتدا مطالعات کتابخانه ای پیشزمینه ورود به بحث و شناخت نسبت به پرسش تحقیق را فراهم می آورد. پاره ای از اطلاعات موجود به صورت اسناد با این روش گردآوری می شود. در این مرحله پس از گردآوری داده های مرتبط با موضوع و پس از ارزیابی، تجزیه و تحلیل صورت می گیرد. با بررسی و جمع بندی مولفه های این مکتب طبیعت گرایی، می توان گفت که به پنج عامل و فاکتور مهم 1-اقلیم و انرژی 2-سازه 3-فرم 4-هندسه 5-مصالح، تقسیم شده و بسته به نگرش رویکردهای مختلفی در بکارگیری و تاثیرپذیری از مولفه ها وجود دارد.