بررسی تاثیر سرمایه انسانی بر انگیزه شغلی دبیران تربیت بدنی استان خراسان جنوبی

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سرمایه انسانی بر انگیزه شغلی دبیران تربیت بدنی استان خراسان جنوبی است که تعداد اعضای نمونه در این پژوهش با توجه به حجم جامعه 200 نفر برآورد گردید.

روش کار: برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی استفاده شد برای سنجش سرمایه انسانی از پرسشنامه پیکه و همکاران (202) که روایی آن توسط گروهی از خبرگان و تحلیلی عاملی تاییدی و اعتبار آن توسط آلفای کرونباخ (0.70) مورد تایید قرار گرفت. هم چنین پرسشنامه انگیزش شغلی هالکمن و اودهام (1980) که روایی آن توسط گروهی از خبرگان و تحلیلی عاملی تاییدی و اعتبار آن توسط آلفای کرونباخ (0.93) مورد تایید قرار گرفت.

 یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که 117 نفر (58.5 درصد) از افراد نمونه مرد و 83 نفر (41.5 درصد) از آنان زن بوده است. 62 تعداد 6 نفر (3 درصد) دارای سن کم تر از 30 سال، 91 نفر (45.5 درصد) دارای سن بین 30 تا 40 سال و 103 نفر (51.5 درصد) دارای سن بیش تر از 40 سال معرفی شده اند. هم چنین می توان گفت 133 نفر (66.5 درصد) دارای تحصیلات لیسانس و 67 نفر (33.5 درصد) دارای تحصیلات فوق لیسانس و بالاتر هستند. هم چنین یافته ها حاکی از آن بود بین این دو متغیر رابطه همبستگی وجود دارد و میزان آن برابر 0.346 است. هم چنین ضریب تعیین این مدل 0.119 شده است که بیانگر این مطلب است که این مدل رگرسیونی می تواند 11.9 درصد تغییرات متغیر وابسته (انگیزه شغلی) را تبیین کند.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده می توان از سرمایه انسانی به عنوان عنصری مهم و کلیدی برای ارتقای انگیزش شغلی کارکنان سازمان نام برد. از این رو با توجه به مزایای انگیزش شغلی کارکنان که می توان به افزایش روحیه و ایجاد علاقه واقعی به شغل و کار و تداوم همکاری فرد با سازمان اشاره کرد، به مسئولان آموزش و پرورش پیشنهاد می شود در تدوین استراتژی های خود همواره به مساله سرمایه انسانی به عنوان عامل کلیدی برای ارتقای انگیزش شغلی دبیران تربیت بدنی اهمیت قایل شوند.