کاربرد الیاف نانو پلی پروپیلین ایزوتاکتیک به روش اثر القایی الکتریکی در تولیدبتن های مسلح در مقایسه با الیاف کربنی والیاف فولادی و الیاف پلی پروپیلی اتاکتیک

می دانیم بتن معمولی بعنوان یک فراورده شیمیایی است، که ماده ای متشکل از سنگدانه و ملات است. بتن در مقابل نیروی فشاری دارای مقاومت قابل قبولی است با این حال در مقابل نیروی کششی ضعیف عمل می کند. از طرفی فولاد دارای مقاومت کششی قابل قبولی است. از این رو با مسلح کردن بتن به میلگردهای فولادی، بتنی حاصل می گردد که هم دارای مقاومت فشاری و هم مقاومت کششی قابل قبولی است، به این نوع بتن، بتن مسلح، اطلاق می شود. چون ضریب انبساط حرارتی فولاد با بتن یکسان است، از میلگرد استفاده می شود. ولی به جهت وزن و سنگینی زیاد ، می توان از الیاف هم استفاده نمود. معمولا از الیاف کربنی یا پلی پروپیلن یا شیشه ای و یا فولادی استفاده می شود که هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارند. ما در این مقاله برای نخستین بار ازبه کمک فناوری نانو و اثر القایی الکتریکی الیاف ترکیبی یا کامپوزیتی استفاده نمودیم و با انجام تست های خمشی، تنشی و کرنشی مزیت های این نوع بتن مسلح را مورد آزمایش قرار دادیم. از الیاف معمولا برای کنترل ترک های ناشی از انقباض خمیری و ترک های انقباضی ناشی از خشک شدن بتن، استفاده می شود. الیاف بتن، باعث ایجاد مقاومت جهتی در بتن می شوند. در این مقاله برای نخستین بار به کمک فناوری نانو الیاف پلی پروپیلن را بصورت ایزو تاکتیک در ساختار بتن تزریق کردیم، و توانستیم یک نوع بتن مسلحی طراحی کنیم که کلیه تست های خمشی و تنشی و کششی متداول را با موفقیت طی کرده و یک بتن مسلح سبکی را تولید نماییم.