بررسی عوامل تصمیم گیری، سازمان دهی و بازداری در دانش آموزان دچار اختلال ریاضی و دانش آموزان عادی در مقطع اول ابتدایی شهرستان میناب

هدف از این تحقیق، مقایسه کارکردهای اجرایی دانش آموزان مبتلابه اختلالات ریاضی بادانش آموزان عادی است. در این تحقیق 10 دانش آموز پسر که بر اساس ملاک های انجمن روانشناسی آمریکا، آزمون تشخیصی استاندارد کیمت، مبتلابه اختلالات ریاضی بودند، با استفاده از پرسشنامه کولیج، با 10 دانش آموز عادی مقایسه و سپس ارزیابی شدند. یافته ها نشان داد که عملکرد دانش آموزان دارای اختلالات ریاضی در هر یک از سه مؤلفه کارکردهای اجرایی تفاوت معناداری با دانش آموزان عادی دارد. این دانش آموزان از لحاظ متغیر تصمیم گیری و برنامه ریزی که مربوط به توجه کردن، به موقع انجام دادن کارها و برنامه ریزی برای آینده می شود دچار مشکل هستند. از لحاظ متغیر بازداری که به توانایی سرکوب و خاموش کردن آگاهانه پاسخ های خودکار و غالب به منظور ارائه پاسخ های مناسب تر و هدفمندتر اشاره دارد، توانایی دانش آموزان مبتلابه اختلالات ریاضی کمتر بود. همچنین در متغیر سازمان دهی که مربوط به فراموش کاری، بی دقتی و تنفر از تفکر زیاد می باشد عملکرد ضعیف تری داشتند.