استفاده بهینه انرژی تجدید پذیر در ساختمان های مناطق گرم و خشک شهر دامغان

استفاده بهینه انرژی تجدید پذیر در ساختمان های مناطق گرم و خشک شهر دامغان

نیاز به استفاده از انرژی های تجدیدپذیر برای رسیدن به تولید توان الکتریکی بیش تر، یکی از مهم ترین و اساسی ترین زمینه ها برای یافتن منابع جدیدِ انرژی های تجدید پذیر می باشد. بهره برداری بهینه از منابع طبیعی نه تنها پاسخگوی نیاز بشر در تولید الکتریسیته می باشد، بلکه موجب برقراری تعادل میان تأمین نیازهای انسان و استفاده بهینه و عدم آسیب رسانی به محیط طبیعی شده که خود از مباحث اصلی پایداری محیطی است. اما در بین منابع موجودِ انرژی های تجدید پذیر، انرژی بادی و خورشیدی به دلایل فراوانی از محبوبیت ویژه ای برخوردارند. سیستم فتوولتاکیی سیستمی است که در آن انرژی خورشیدی بدون بهره گیری از مکانیزم های متحرک و شیمیایی به انرژی الکترکیی تبدیل می شود. عاملی که در این فرآیند بکار می رود سلول خورشیدی نامیده می شود. حدود 35 سال پیش برای اولین بار و به عنوان مولد الکتریکی در سفینه های فضائی از این سلول ها استفاده گردید و مدتی است که بهره گیری از آن ا در زمین نیز متداول شده است. سلول های خورشیدی قادرند انرژی خورشیدی را بازدهی معادل 5 تا 20 درصد مستقیماً به الکتریسته تبدیل کنندیک سیستم فتوولتائیک که برای استفاده خانگی و با ظرفیت توان تولیدی 2 کیلووات ساخته شده است، می تواند سالانه 3600 کیلووات ساعت برق تولید نماید. این میزان انرژی سبب صرفه جویی در مصرف سوخت و بعلاوه از نشر گازهای آلاینده نیز جلوگیری می کند. (مرکز تحقیقات برق آمریکا 2008). با وجود وفور انرژی خورشیدی، به دلیل چگالی (شدت انرژی بر واحد سطح تحت تابش) بسیار پائین آن می بایست راهی جست تا بتوان با هزینه ای کم و در عین حال کارایی بالا در تبدیل به انرژی الکتریکی از آن بهره برداری نمود. از مزایای این سیستم ها می توان به این موارد اشاره کرد: دوام، هزینه های پا یین حفظ و نگهداری، کاهش آلودگی صوتی، قابلیت نصب و راه اندازی سیستم های فتوولتاییک در ظرفیت های گوناگون، عدم وابستگی به شبکه برق شهری.