تحلیل توسعه ظرفیت گردشگری در ایران با افزایش احساس امنیت اجتماعی گردشگران

مقالات تحلیل توسعه ظرفیت گردشگری در ایران با افزایش احساس امنیت اجتماعی گردشگران

 امروزه از گردشگری به عنوان صنعت بدون درد که هم علت و هم پیامدی در روند جهانی شدن است، یادمی شود. هم چنین گردشگری در ساختن جهانی سرشار از صلح و صفا بسیار مفید و موثر است. در نگاه و اندیشه دین اسلام نیز همواره بر مودت و دوستی با بیگانه (گردشگران یا غیره) در قالب آیات و روایات متعدد تاکید شده است. هم چنین صنعت توریسم با درآمد سالانه نزدیک به 1000 میلیارد دلار در جهان، یکی از مهم ترین پدیده های قرن حاضر است که بویژه در کشورهای کم تر توسعه یافته علاوه بر فقرزدایی، عدالت گستری و اشتغال زایی، موجب رونق گرفتن کسب و کار و افزایش درآمد شرکت ها و موسساتی می شود که، در این عرصه فعالیت می کنند برای فقرا نیز ایجاد شغل می کند. بر اساس آمار منتشره سازمان جهانی توریسم، تعداد گردشگران در سطح جهان از سال 1950 تاکنون 36 برابر شده است. به طوری که از 25 میلیون نفر در سال 1950، به حدود 1018 میلیون نفر در سال 2010 افزایش یافت. در این بین، گردشگری برای ایران که وابستگی شدیدی به درآمدهای نفتی دارد،می تواند به عنوان راه حلی برای رهایی از وابستگی به درآمدهای نفتی و خروج از اقتصاد تک محصولی باشد. گردشگری مفهومی بسیار گسترده در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی پیدا کرده و به یک صنعت بدل شده به طوی که از ان به عنوان صادرات نامرئی که مرکز اقتصادی آن در شهرها هست، نام می برند. هدف مقاله حاضر، شناخت میزان احساسات امنیت اجتماعی و تمایلات مردم با گردشگران خارجی انجام گرفته و نتایج بدست آمده حاکی از آن است که؛ بین احساس امنیت اجتماعی و گردشگری رابطه مثبت و مستقیمی وجود دارد. به عبارتی هر مقدار احساس امنیت اجتماعی گردشگران افزایش یابد همان اندازه تمایل آنان به اقامت در ایران و حتی سفر مجدد، بیش تر می شود. مقایسه احساس امنیت اجتماعی از منظر گردشگران خارجی برای سفر به ایران حاکی از آن است که؛ گردشگران آفریقایی بیش ترین احساس امنیت و گردشگران اروپایی کم ترین احساس امنیت را داشته اند.