بازتاب رنگ در شعر صائب تبریزی

بازتاب رنگ در شعر صائب تبریزی

عنصر رنگ به عنوان گسترده ترین جلوه در حوزه محسوسات انسانی، در تصویرهای شاعرانه سهم عمده ای دارد. این توسعه ی زمینه رنگ به نیروی تخیل در صور خیال شاعران سبک هندی (سبک اصفهانی) بسیار چشم گیر است. شاعران این دوره انواع مجاز، کنایه، استعاره و نیز آرایه سازی و مضمون پردازی را از راه توسعه دادن رنگ در غیر مورد طبیعی خود پدید آورده اند. تحلیل مضامینی که به کمک رنگ ها خلق می شوند، به شناخت بیش تر ما از سبک شاعر می انجامد. صائب تبریزی از برجسته ترین و پرکاربردترین نمایندگان سبک هندی است. در دیوان صائب، نحوه ی پرداختن به رنگ گاه مستقیم است و از خود رنگ نام برده می شود، و گاه نیز لوازمو نمادهای آن جلوه گر می شوند. در هر حال، گستره ی به کارگیری رنگ و بازتاب آن در شعر صائب، بسیاری از دقائق و لطائف بلاغی و دستوری را در بر می گیرد. در پژوهش حاضر، به بررسی نقش و جایگاه رگ در شعر صائب پرداخته ایم.