تاثیر تمرینات هاپینگ بر مولفه های تعادل و حس عمقی دانشجویان مبتلا به اسپرین مچ پا

مقاله تاثیر تمرینات هاپینگ بر مولفه های تعادل و حس عمقی دانشجویان مبتلا به اسپرین مچ پا

زمینه و هدف: اسپرین مچ پا یکی از شایع ترین آسیب های ورزشی بخصوص ورزش های همراه با دویدن، پرش و پرش از بغل می باشد که باعث بروز ناپایداری های مزمن در کنترل عصبی-عضلانی و حس عمقی و تعادل بدنی فرد می شود. تمرینات هاپینگ، ورزش هایی با اجزای مهارت های حرکتی پایه و بنیادی هستند که نقش بازدارنده و کنترل کنندهای در بروز آسیب اسپرین مچ دارند. به همین منظور در تحقیقی تاثیر شش هفته (3 جلسه در هفته) تمرینات هاپینگ بر حس عمقی و تعادل در 24 دختر دانشجو با ناپایداری مفصل مچ پا در دانشگاه باهنر کرمان بررسی شد.

روش کار: این دانشجویان با دامنه سنی 28 - 18 سال با شیوه نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب و به یک گروه تجربی (افرادی که تمرینات هاپینگ انجام می دهند) و گروه کنترل (افرادی که هیچ گونه تمرینات هایپینگ را تجربه نکردند) تقسیم شدند. حس عمقی با استفاده از گونیا متر و تعادل با استفاده از دستگاه تعادل سنج بایودکس اندازه گیری شد.

یافته ها: پس از پایان دوره تمرینی شش هفته ای، نتایج آنالیز ترکیبی مکرر حاکی از اختلاف معنی دار بین حس عمقی و تعادل در مرحله قبل و بعد از تمرینات هاپینگ بود. هم چنین از لحاظ حس عمقی و تعادل بین گروه تمرینات هاپینگ با گروه کنترل اختلاف معنی دار وجود داشت. میانگین تعادل در گروه تجربی تمرینات هاپینگ و گروه کنترل به ترتیب برابر با 0.67 و 1.09 و میانگین حس عمقی در گروه های ذکر شده به ترتیب برابر با 15.20 و 20.77 ثبت شد.

نتیجه گیری: می توان نتیجه گیری کرد که تمرینات هاپینگ، به عنوان یک روش تمرینی موثر برای بهبود تعادل و حس عمقی در افراد دارای ناپایداری مچ پا قابل توصیه می باشد.