بررسی تأثیر روان شناسی محیطی و رفتارشناسی بر الگوی فضاهای خانه های مسکونی از دوره قاجار تاکنون

بررسی تأثیر روان شناسی محیطی و رفتارشناسی بر الگوی فضاهای خانه های مسکونی از دوره قاجار تاکنون (مطالعه موردی: شهر مهاباد)

خانه، مبدأ و مقصد زندگی روزمره انسان است. انسان ها برای کار و فعالیت اجتماعی از آن خارج می شوند و پس از انجام آن و کسب تجربه به خانه بازمی گردند. خانه مکانی است که ما پس از تجربه ابعاد مختلف جهان پیرامون، به آن بازمی گردیم.

برای انسان از چنان اهمیتی برخوردار است که می توان آن را مرکز دنیای فرد نامید. بنابراین خانه باید بتواند در فضای درونی و جلوه بیرونی خود توقع “مرکز دنیای فردی بودن” را برآورده سازد. امروزه به علت جبر زندگی و یا تک بعدی نگری و توجه به اقتصاد، بسیاری از ارزش های انسانی، اجتماعی، بومی و فرهنگی نادیده گرفته میشود.

در همین راستا و اهمیت روان شناسی محیطی و رفتارشناسی مردم در فضای مسکونی و هم چنین تأثیر آن ها در خانه های سنتی تا خانه های امروزی نگارندگان را بر آن داشت تا تحقیق پیش رو را انجام دهند تحقیق پیش رو با استفاده از تحقیقات کتابخانه ای و میدانی و با روش کیفی توصیفی تحلیلی تأثیر روان شناسی محیطی و رفتارشناسی بر الگوی فضاهای خانه های مسکونی از دوره قاجار تاکنون را مورد بررسی قرار داده است و به این نتیجه رسیده است که روان شناسی محیطی و رفتارشناسی یکی از عوامی است که الگوی فضاهای خانه های مسکونی را تشکیل می دهد و بسته به زمان در آن تفاوت ایجاد می کند.