نقش سبک های فرزند پروری و تعارض های والد و فرزند در احساس تعلق به مدرسه در دانش آموزان پسر متوسطه اول شهر بیرجند

نقش سبک های فرزند پروری و تعارض های والد و فرزند در احساس تعلق به مدرسه در دانش آموزان پسر متوسطه اول شهر بیرجند

مدرسه و خانواده می تواند نقش برجسته ای در بهبود سلامت روانی دانش آموزان داشته باشد، بخصوص که دانش آموزان بخش اعظمی از زمان خود را در مدرسه و خانواده سپری می کنند. پژوهش حاضر باهدف کشف رابطه بین سبک های فرزند پروری و تعارض والد - فرزند بااحساس تعلق به مدرسه صورت گرفته است. این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است که جامعه آماری آن را دانش آموزان شهرستان بیرجند تشکیل می دهند. نتایج نشان داد که بین مؤلفه های تعارض والد- فرزند (استدلال، پرخاشگری کلامی و فیزیکی) بااحساس تعلق رابطه معکوس و غیرمستقیمی وجود دارد.

هم چنین همبستگی بین مؤلفه سبک فرزند پروری مقتدرانه بااحساس تعلق به مدرسه مثبت، اما بین سبک فرزند پروری سهل گیرانه و استبدادی بااحساس تعلق به مدرسه ضریب همبستگی منفی است و نشان دهنده وجود رابطه معکوس و غیرمستقیم بین این دو متغیر است. بر اساس نتایج می توان گفت که هر چه تعارض والد- فرزند بیش تر شود، از احساس تعلق به مدرسه کاسته می شود، هم چنین سبک فرزند پروری سهل گیرانه و استبدادی زمینه کاهش تعلق به مدرسه را فراهم می کند اما سبک فرزند پروری مقتدرانه موجب احساس تعلق بیشتر به مدرسه می شود.