تحلیلی بصری نقوش سفالینه های پیش از تاریخ ایران و تأثیر آن بر گرافیک محیطی معاصر

تحلیلی بصری نقوش سفالینه های پیش از تاریخ ایران و تأثیر آن بر گرافیک محیطی معاصر

ساختن ظروف سفالین، متعلق به سکونت انسان در دشتها، شکل گیری روستاهاى اولیه و یک جانشینى بوده است که امکان تعبیر و تفسیر بخش های مهمى از زندگى انسانهاى اولیه را فراهم می آورد. در این راستا، ایرانیان همواره از سفالینه هابه عنوان ابزاری مناسب جهت انتقال آرمانها و اهداف خویش بهره برده و نقش و نگار روى سفالها نیزاز بزرگترین اسناد تصویری است که بستر پژوهشی درخور را فراهم می آورد. چراکه نقوش متنوع بکاررفته بر روی سفال های ادوار کهن (حدود هزاره چهارم تا اول قبل میلاد) دربردارنده مفاهیمی عمیق از نگرش، اعتقاد، عقاید و آیین های مردمان گذشته است که گرافیک محیطی نقش مهمی در انتقال آنها خواهد داشت.

با این تفاسیر، این پژوهش بر طرح این مسئله استوار است که، از آنجا که گرافیک محیطی جوامع مدرن، سرشار از شیوه های متفاوت طراحی می باشد که اغلب برگرفته از انواع نقوش هندسی و غیرهندسی از سبکها و تزئینات غربی می باشد، لذاویژگی های بصری هنر اصیل تاریخ ایران باستان در برخورداری از مؤلفه های سادگی، تجرید، زیبایی منحصر به فرد در هنر سفال گری، فرصت متمایزی در خلق آثار بدیع گرافیک محیطی را شکل می دهد. این پژوه ش با تکیه بر روش توصیفی -تحلیلی و مطالعه منابع مکتوب کتابخانه ای به دنبال یافتن پاسخ این پرسش است که چگونه می توان از قابلیت های بصری هنر پیش از تاریخ در تقویت اثرگذاری گرافیک محیطی معاصر گام برداشته و به شیوه کیفی، هدف مورد نظر را درراستای امکان استفاده از نقوش سفالینه های دوران پیش از تاریخ ایران و کاربرد آن در گرافیک محیطی معاصر دنبال می نماید. یافته ها حاکی از آن است که کاربرد غنای تصویری سفالینه های پیش از تاریخ ایران در انواع نقوش جانوری، هندسی و انسانی نه تنها در حفظ و انتقال اصالت هنر پیشین به دنیای معاصر مؤثر است، بلکه در راستای شناخت مخاطب از درک ویژگی های آن، همواره بر تقویت لذت بصری وی نیز می افزاید.