شکل گیری بنیان های الیمایی در خوزستان با تکیه بر منابع آبی

شکل گیری بنیان های الیمایی در خوزستان با تکیه بر منابع آبی

از دیرباز آب جزء عنصر اصلی حیات در میان پدیده ها و عناصر طبیعی بوده و با خاصیت حیات بخشی یک اصل مهم در شکل گیری تمدن و پیدایش جوامع شهری محسوب و جایگاه مهمی را به خود اختصاص داده بود. سهولت دسترسی به آب، تضمینی برای ادامه زندگی و سکونت محسوب می شد. انسان به این ماده وابسته بود و از جهتی مسیرهای آبی، ارتباط دهنده افراد و اقوام با یکدیگر بودند. در جنوب غرب ایران، منطقه الیمایی نیز از این قائده، جدا نبود و با توجه به آثار به دست آمده متعلق به ساکنان آن، به وضوح می توان به اهمیت این موضوع در آنجا پی برد. هدف پژوهش، نقش آب در ساختار نظام حکومتی الیماییان است. این مقاله به دنبال یافتن پاسخ به این پرسش است که عنصر آب با چه تمهیدات بصری بازنمایی شده است؟ در ابتدا به بررسی باورهای قومی و مذهبی در این باب پرداخته می شود تا مشاهدات هم تراز با آئین و رسوم آنها ارزیابی، سپس به نقش آب در زندگی الیماییان پرداخته شده، مقاله حاضر می کوشد تا با تکیه بر شواهد باستان شناختی، با شیوه توصیفی- تحلیلی به تعریف موضوع پرداخته و با استفاده از منابع کتابخانه ای مورد مطالعه قرار گرفته است.