تاثیر هشت هفته تمرین هوازی ومقاومتی برانجام فعالیت های روزانه، استقامت راه رفتن وکیفیت زندگی مرتبط باتندرستی سالمندان

تاثیر هشت هفته تمرین هوازی ومقاومتی برانجام فعالیت های روزانه، استقامت راه رفتن وکیفیت زندگی مرتبط باتندرستی سالمندان

مقدمه: افزایش کیفیت خدمات درمانی و کاهش میزان باروری باعث افزایش تعداد افراد سالمند در بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران گردیده است. این مسئله ضرورت توجه به کیفیت زندگی و بهره وری این بخش از جامعه را دو چندان می کند. چرا که یک سالمندی سالم کاهش قابل توجهی در بستری های بالینی بوجود آورده و استقلال بیشتری در فعالیت های روزانه برای فرد به ارمغان می آورد. هدف پژوهش حاضر بررسی تغییرات وضعیت انجام فعالیت های روزانه، استقامت راه رفتن و همچنین کیفیت زندگی مرتبط با تندرستی در نتیجه ی هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی در مردان سالمند بود. روش پژوهش: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با گروه کنترل بود. نمونه آماری مردان بی تحرک سالمند ( 55 تا65 سال) بودند که با نمونه گیری در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی به سه گروه کنترل، گروه تمرین مقاومتی و گروه تمرین هوزی تقسیم شدند.

دو گروه تمرین به مدت دو ماه، سه جلسه در هفته با شدت 60 تا70 درصد1-rm به اجرای تمرین مقاومتی وهوازی باشدت 60 تا 70 درصد حد اکثر ضربان قلب پرداختند و از گروه کنترل خواسته شد در این دوره فعالیت بدنی نداشته باشند برای اندازه گیری کیفیت زندگی از پرسشنامه sf-36استفاده شد. همچنین استقامت راه رفتن با استفاده ازآزمون 6 دقیقه پیاده روی و از پرسشنامه ایندکس بارتل برای نجام فعالیت های روزانه استفاده شد. نتایج: یافته های این پژوهش حاکی از آن است که استقامت راه رفتن بدنبال اجرای تمرین مقاومتی و هوازی افزایش معنا داری یافته است (p=0.019). انجام فعالیت های روزانه به دنبال اجرای تمرینات بهبود معنا داری دارد. (p=0.005) همچنین شاخص کیفیت زندگی آزمودنی ها بهبود معنا داری یافته است(p=0.001). نتیجه گیری: بطور کلی نتایج این پژوهش نشان دهنده نقش مثبت و موثر تمرینات مقاومتی وهوازی منظم در گسترش انجام فعالیت روزانه استقامت راه رفتن برای افزایش استقلال عملکردی و همچنین بهبود کیفیت زندگی مرتبط با تندرستی افراد سالمند می باشد. بنابراین توصیه می شود تمرین هوازی و مقاومتی در برنامه زندگی آنها گنجانده شود