ارائه رابطه خط مش های عمومی اشتغال با رویکرد حکمرانی شبکه ای در یک سازمان (مطالعه موردی اداره تعاون استان سیستان و بلوچستان)

ارائه رابطه خط مش های عمومی اشتغال با رویکرد حکمرانی شبکه ای در یک سازمان (مطالعه موردی اداره تعاون استان سیستان و بلوچستان)

یکی از اساسی ترین نیازهای جوامع بشری اشتغال می باشد واز عدم اشتغال به عنوان پدیده مخرب اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی یاد می شود. یافتن و تحقق راهکار اشتغال از طریق تامین زیرساخت های مورد نیاز برای راه اندازی و اداره کسب و کارهای کوچک و متوسط از شاخص های اصلی توسعه یافتگی جوامع در اکثر کشورهاست. با توجه به اینکه یکی از مهمترین مراحل در فرآیند خط مش گذاری، مرحله تدوین است از این رو به مهم ترین دغدغه های خط مشی گذاران و برنامه ریزان کشورهای مختلف مبدل شده است. این درحالی است که خط مشی گذاری کسب وکارهای فوق، از جنبه تئوریک، نیاز به مبنایی دقیق دارد تا بتواند به ایجاد اقتصاد کارآفرینانه با کارآفرینان بیشتر و دستیابی به هدف های تعیین شده در کشور، کمک نماید.

براین اساس، با بهره گیری از رویکرد حکمرانی شبکه ای در این مرحله به دلیل ایجاد دیدگاه چندوجهی و مشارکت نهادهای ذی نفع در حل مسائل پیچیده بسیار اثرگذار است. این پژوهش در زمره پژوهش های ترکیبی و از نوع اکتشافی متوالی و مدل ابزارسازی بوده که در دو مرحله کیفی و کمی اجرا گردیده است. قلمرو مکانی و زمانی پژوهش حاضر مربوط به وزارت تعاون استان سیستان و بلوچستان در سال 1397 است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی پیمایشی و ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه است. مدل های تعالی زیادی برای یافتن مسیر و ارائه راهکارهای مناسب در جهت اشتغال و اجرای خط مش های آن به سازمان ها و ارگانهای مختلف مربوطه ارائه شده است. یکی از معیارهای مهم در تعالی توانمندسازی اشتغال در جوامع شکل گیری و اجرای مناسب خط مش گذاری اشتغال می باشد. در این پژوهش عوامل موثر بر افزایش این معیار را از دیدگاه یک رویکرد حکمرانی شبکه ای با استفاده از روش تحلیل مسیر مورد بررسی قرار داده، نتایج حاصله حاکی ازآن است که ارزیابی اداری و سیاسی بیشترین نقش موثر را افزایش توانمندسازی اجرای خط مش گذاری اشتغال را دارد.