بررسی تدریس تکنولوژی آموزش مجازی در دروس معماری و تاثیر آن بر سطوح کیفیت یادگیری

بررسی تدریس تکنولوژی آموزش مجازی در دروس معماری و تاثیر آن بر سطوح کیفیت یادگیری

آموزش عالی، به عنوان بالاترین مرحله نظام آموزشی، یکی از مهمترین ارکان پویایی هر جامعه بوده، و تأثیر مستقیم بر شئون و رفتارهای اجتماعی داشته و روند سیاسی اقتصادی و اعتقادی فرهنگی جامعه را تبیین می نماید. شکل گیرى شخصیت طراح و فراگیرى مهارت هاى طراحى وابسته به آموزش از حساسیت فراوانی برخوردار بوده، ازاین رو، توجه به روند آموزش معمارى در مدارس معمارى دارای اهمیت است. آموزش معماری یکی از موضوعات مهم و کلیدی در جریان رشد و شکوفایی معماری در ایران و ترسیم آینده معماری ایران و جهان به شمار می آید. پرورش خلاقیت و روح یه انتقادی دانشجویان در ارائه طرح های معماری و ارزیابی دقیق و صحیح آن، دارای پیچیدگی های خاصی بوده، و عدم توجه کافی به عوامل جانبی مؤثر و تأثیرگذار بر ارزیابی، شیوه های جاری آموزش و قضاوت را با چالش های اساسی مواجه ساخته است که ماحصل این مسائل عمل و حرفه معماری را متأثر ساخته است.

با توجه به سوال اصلی پژوهش که میزان بهره مندی دانشجویان در آموزش مجازی به نسبت آموزش های قبلی که ارائه می شود، نوع کیفیت و رضایت یادگیری الکتریکی، این پژوهش را که با رویکرد کیفى و از نوع نظری با روش مطالعه تطبیقى است مورد بررسی قرار داده تا مطلوب بودن روش الکتریکی را مطرح کنیم. نتایج حاکی پژوهش نشان دهنده ی چگونگى تاثیرات بر کیفیت یادگیری به واسطه ی آموزش مجازی و توجهات شیوه های آموزشى بر پرورش تفکر طراحى در دانشجویان رشته ی معماری می باشد که به کارگیرى این روش در آموزش با سرمایه گذارى بر پرورش تفکر طراحی، در تلاش براى بررسى و حل ضعف هاى مرتبط با برنامه آموزشى، سرفصل و ... به عنوان یک عامل اساسى، قابل توجه می باشد.