تبیین شاخصه های موثر بر اجتماع پذیری میدان های شهری تاریخی (نمونه موردی: میدان امیرچخماق یزد)

تبیین شاخصه های موثر بر اجتماع پذیری میدان های شهری تاریخی (نمونه موردی: میدان امیرچخماق یزد)

فضاهای شهری تاریخی، نمود عینی فرهنگ و هویت گذشتگان بوده و ارزش های نهفته در آنها باید به نسل های آینده انتقال یابد. این فضاها که روزگاری کانون تعاملات اجتماعی شهروندان را تشکیل می دادند، امروزه در نتیجه تحولات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دستخوش تغییراتی عمده گردیده و عملکرد های سابق خود را از دست داده یا کمرنگ شده اند. میدان امیر چخماق یزد از نمونه فضاهای شهری به جای مانده از گذشته دور است که روزگاری از پویاترین عرصه های عمومی شهریزد بوده و در گذر زمان به دنبال سیاست های نادرست توسعه و مرمت شهری نه تنها کالبد ارزشمند بلکه حیات اجتماعی منبعث از آن دچار تزلزل گردیده است.

امروزه این میدان اگرچه به واسطه قدمت دیرین خود پذیرای گردشگران غیربومی بسیاری است اما به ندرت با نسل جدید اجتماعی یزد، که وارث تاریخ و فرهنگ نهفته در کالبد ارزشمند میدان و محیط پیرامون آن هستند، ارتباط برقرار می سازد. این پژوهش با هدف تقویت حیات اجتماعی، شناسایی مولفه های ارتقا دهنده تعاملات اجتماعی مثبت و افزاینده حضور ساکنان بومی و به طور خاص نسل جوان در بافت قدیم شهر یزد، تعریف شده است. در این راستا شناخت ارزش های بالقوه سایت و به فعلیت رساندن آنها با عملکردهای زندگی مدرن و شناخت تمایلات نسل جدید شهر برای استفاده از فضاهای شهری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در انتها با دسته بندی نتایج به دست آمده از پژوهش به ارائه راهکارهای طراحانه در جهت ارتقای حیات اجتماعی در چنین محیط هایی که خود زمینه ساز توسعه پایدار شهری است، پرداخته می شود. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی است و از دو تکنیک مطالعات میدانی و کتابخانه ای-اسنادی برای گردآوری داده ها استفاده شده است. با توجه به مطالعات انجام شده و نتایج به دست آمده از پرسشنامه ها و نظرسنجی از مخاطبین، توجه به مواردی مانند برقراری امنیت در فضا، ایجاد دسترسی مناسب، فعالیت های متنوع، وجود عرصه انعطاف پذیر، امکان درک کلی فضا، امکان مکث و درگیر شدن با فضا، ایجاد شرایط اقلیمی مساعد و تعبیه مبلمان مناسب در اجتماع پذیری این فضا نقش بهسزایی خواهد داشت.