بررسی تراکم و پراکنش میوبنتوزهای سواحل دریای خزر (مازندران و بندرترکمن)

بررسی تراکم و پراکنش میوبنتوزهای سواحل دریای خزر (مازندران و بندرترکمن(

میوبنتوزها گروه بزرگی از موجودات 100 تا 1000 میکرونی بستر اقیانوس ها و دریاها را تشکیل می دهند که نقش بسیارمهمی در شبکه های غذایی بین میکروارگانیزم ها و ماکروبنتوزها ایفاء می کنند. در این مطالعه، تراکم و الگوی پراکنش میوبنتوز ها درساحل جنوب و جنوب شرقی دریای خزر مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری از رسوبات بستر توسط کُر (لوله فلزی) در عمق 5 سانتی متر در چهار فصل از تابستان سال 1398 تا بهار سال 1399 در طول سه ترانسکت (گرگان، ساری و سیسنگان) جمع آوری شد. فاکتورهای محیطی آب نزدیک بستر(دما، شوری، غلظت اکسیژن محلول و اسیدیته( توسط دستگاه واترچکر(az-instrument co)در حین نمونه برداری اندازه گیری شدند. سنجش غلظت مواد آلی کل و دانه بندی رسوبات با استفاده از روش های آزمایشگاهی صورت گرفت. میوبنتوزها در آزمایشگاه جداسازی و شناسایی شدند. در بررسی تراکم میوبنتوزها در رسوب سواحل مورد مطالعه، میوبنتوزهای جانوری نظیر فرامینیفرا، استراکدا، نماتودا، لارو ناجورپایان، دوکفه ای ها و شکم پایان مشاهده و شمارش شدند. حداکثر فراوانی میوبنتوزها مربوط به فرامینیفرا در فصل تابستان با میانگین 76.11 % مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق، حداکثر تراکم روزنداران در تابستان، استراکدا و بیوالویا در پاییز و نماتودا، گاستروپودا و لارو آمفی پودا در زمستان دیده شد. در ایستگاه ها حداکثر فراوانی میوبنتوزها در ایستگاه بندرترکمن مشاهده گردید. نتایج این مطالعه نشان می دهد که عواملی نظیر زمان (فصل)، مکان(ایستگاه)، شوری، درصد مواد آلی و درصد دانه بندی رسوب تا حدودی در پراکنش میوبنتوزها تأثیر گذار می باشند.