بررسی مقایسه ای تاثیر دو روش سخنرانی و درمان شناختی-رفتاری با رویکرد مشاوره ای بر میزان اضطراب زنان باردار پرخطر شهر دلوار

بررسی مقایسه ای تاثیر دو روش سخنرانی و درمان شناختی-رفتاری با رویکرد مشاوره ای بر میزان اضطراب زنان باردار پرخطر شهر دلوار

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت زیاد حاملگی های پرخطر و اضطراب دوران بارداری و اثرات آن بر سلامت روان مادران باردار و با توجه  به اینکه تأثیر دو روش درمان شناختی- رفتاری و سخنرانی بر میزان اضطراب بارداری پرخطر در ایران در هیچ مقطع زمانی مورد مقایسه قرار نگرفته است، این مطالعه با هدف مقایسه ی تأثیر دو روش شناختی- رفتاری و سخنرانی بر میزان اضطراب زنان باردار پرخطر در شهر دلوار طراحی گردید. روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت کارآزمایی بالینی در مراکز جامع سلانت شهر دلوار، در سال 1397 انجام گرفته است. تعداد نمونه های مورد پژوهش 129 نفر بوده است. مادران باردار پرخطر با داشتن معیار ورود و خروج و بعد از رضایت نامه کتبی وارد مطالعه شدند. سپس پرسشنامه حالت-صفت اسپیل برگرتکمیل گردید و مادران با نمره اضطراب 20 تا 60 در دو گروه مداخله و و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله ی شناختی-رفتاری در 8 جلسه 90 تا 120 دقیقه ای که دو بار در هفته و به مدت 4 هفته و گروه سخنرانی به دو گروه 21 تا 22 نفره که در 4 جلسه 90 تا 120 دقیقه ای یک بار در هفته و به مدت 4 هفته بوده است تحت آموزش قرار گرفتند. گروه کنترل نیز مراقبت های روتین بارداری را دریافت کردند.

مجدداً پس از مداخله، پرسشنامه اسپیل برگر برای گروه ها تکمیل گردید. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه دموگرافیگ و اضطراب حالت-صفت اسپیل برگر بوده است. نتایج بعد از وارد شدن در نرم افزار spss نسخه 21 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی، کولموگروف اسمیرنف، تی مستقل، تی زوجی، خی دو، تحلیل کوواریانس آنکووا و آزمون تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد توزیع شاخص های شغل همسر و تحصیلات همسر در سه گروه سخنرانی، شناختی و کنترل تفاوت معنی داری داشته (p<0.05) ولی برای شاخص های سن مادر، سن همسر، شغل مادر، محل سکونت و تحصیلات مادر معنی دار نمی باشد. (p>0.05) میزان اضطراب در سه گروه سخنرانی، شناختی و کنترل تفاوت معنی داری داشته (p<0.05) که در گروه شناختی نسبت به گرو های کنترل و سخنرانی کاهش معنی داری داشته است (p<0.05) نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که روش رفتاری- شناختی نسبت به روش سخنرانی در کاهش اضطراب تاثیر بیشتری داشته است.