بررسی تاثیرآموزش به روش کاوشگری بر خلاقیت دانش آموزان در درس علوم

بررسی تاثیرآموزش به روش کاوشگری بر خلاقیت دانش آموزان در درس علوم

روش تدریس کاوشگری بر مبنای این باور که باید یادگیرنده را مستقل بارآورد، پدید آمد و مستلزم فعالیت به صورت کاوشگری علمی است و به فراگیران مسیر مناسبی برای به کارگیری خلاقیت و انرژی شان ابراز می شود. ساچمن علاقه مند به پرورش دانش آموزانی مستقل است. او می خواهد دانش آموزان درباره دلیل وقوع رویدادها و مفاهیم سوال بپرسند و پیرامون آن اطلاعاتی گردآوری کرده و تحلیل نمایند. هم چنین علاقه مند است که دانش آموزان از نظرذهنی برای کاوشگری آمادگی پیدا کنند. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین آموزش الکترونیکی و آنلاین  بر پشرفت تحصیلی و میزان یادگیری دانش آموزان می باشد. با توجه به هدف این پژوهش که به دنبال بررسی تأثیر آموزش الکترونیکی و آنلاین  بر پشرفت تحصیلی و میزان یادگیری دانش-آموزان می باشد، از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان ابتدایی شهر سنندج که در سال تحصیلی 1400-1399 مشغول به تدریس هستند تشکیل داد. ابزار گردآوری داده ها شامل آزمون خلاقیت عابدی (1372) بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب 0.79 و 0.80 بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تأیید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمونt  همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد، نمره میزان  خلاقیت دانش آموزان در پیش آزمون 26.40 بود که در پس آزمون به 38.40 افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار می باشد. (p=0.004) در واقع بین دانش آموزانی که با روش کاوشگری آموزش دیده اند با دانش آموزانی که این آموزش را ندیده اند در میزان خلاقیت آنها  در درس علوم تفاوت معناداری وجود دارد.