وکالت در دعاوی

وکالت در دعاوی

اثر عقد وکالت اعطای نیابت است که نیابت را جوهره ی وکالت می نامند و قانون گذار نسبت به اعطای امر وکالت قوانینی را مقرر داشته که عقد وکالت جزو عقود جایز شمره میشود و امری است که یکی از طرفین به طرف دیگر نیابت انجام امری را می دهد، که لازمه ی انعقاد آن عقد قصد و رضای طرفین، داشتن اهلیت های لازم برای هر دو طرف یعنی موکل و وکیل و سپس موضوع عقد می باشد. که پس از تراضی طرفین تحقق عقد منوط به قبول صریح شخص وکیل می باشد و سپس اهلیت طرفین مورد بحث قرار می گیرد که هر دو طرف باید دارای اهلیت باشد مگر در مواردی خاص که در قانون مشخص شده باشد و در خصوص موضوع وکالت شرایطی که باید وجود داشته باشد شامل امکان انجام دادن موضوع وکالت توسط خود موکل، قابلیت نیابت دادن به شخص دیگر و معلوم بودن موضوع هر چند به اجمال می باشد و در خصوص اجرای وکالت، میتوان به سه صورت انجام گیرد که به شکل های اجتماع، استقلال و اطلاق می باشد و در آخر که عقد وکالت انحلال می یابد به دو صورت اتفاق می افتد که شامل فسخ و انفساخ می باشد که به ترتیب ارادی و غیر ارادی است.