رابطه میان مؤلفه های رفتار شهروندی با بازخورد سازمانی و سازگاری شغلی در میان کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

رابطه میان مؤلفه های رفتار شهروندی با بازخورد سازمانی و سازگاری شغلی در میان کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

این پژوهش به دنبال تعیین رابطه میان مؤلفه های رفتار شهروندی با بازخورد سازمانی و سازگاری شغلی در میان کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد می باشد. هدف کلی، بررسی رابطه میان رفتار شهروندی سازمانی با بازخورد سازمانی و سازگاری شغلی در در میان کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد می باشد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد است. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده که در نهایت حجم نمونه 141 نفر در نظر گرفته شد. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی است که از روایی و پایایی قابل قبولی برخوردار است.  برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده در پرسشنامه ها از روش های توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد) و نیز از آزمون t مستقل،t تست تک متغیره و تحلیل واریانس چندمتغیره جهت تحلیل های آماری اطلاعات فردی استفاده شد. بررسی فرضیه های پژوهش با استفاده از آزمون  رگرسیون و اولویت بندی متغیر ها  با استفاده از آزمون فریدمن صورت گرفته است. نتایج حاصل از پژوهش: در میان کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد بین همه مؤلفه های رفتار شهروندی سازمانی با بازخورد سازمانی و سازگاری شغلی رابطه معنی دار وجود دارد به این معنی که رفتار شهروندی سازمانی بر بازخورد سازمانی و سازگاری شغلی تأثیر دارد. در بین مؤلفه های رفتار شهروندی، مؤلفه نوع دوستی میانگینی بالاتر از سایر مؤلفه ها به دست آورد و کمترین میانگین مربوط به مؤلفه جوانمردی است. در ویژگی های جمعیت شناختی نظیر سن، تحصیلات و جنسیت، مشخص گردید که این متغیرها بر رفتار شهروندی سازمانی در میان کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد تأثیری ندارد.