تحلیل عملکردی فضاهای شهری براساس معیار pps (نمونه موردی: پارک ایرانشهر )

فضای شهری به مثابه ساختاری کالبدی برای تعاملات اجتماعی است که دسترسی به آن برای اعضای جامعه شهری،امکان پذیر است . در واقع « فضای عمومی شهری » به عنوان مکان هایی جهت مناسبات و روابط بیرونی ،تعاملات،تغییرات،و رویارویی های اجتماعی و مکان هایی که گروه های مختلف ، با خواست ها و علایق متفاوت گرد هم جمع می شوند، تعریف می شود .در نتیجه این فضاها بواسطه عملکرد و تنوع استفاده کنندگان آن ، بیشتر روابط اجتماعی و ارتباطات رو در رو ساکنان شهر می باشد از اینرو کیفیت این فضاها در کیفیت زندگی شهروندان شهر تاثیر متقابل دارد. این پژوهش با هدف ارزیابی عملکردی فضای عمومی به بررسی پارک ایرانشهر و همچنین موسسه pps پرداخته و به منظور ارزیابیی موضوع کیفیت فضای عمومی شهری تعداد چهار مولفه (آسایش و منظر، دسترسی پذیری ،استفاده و فعالیت ها و اجتماعی بودن ) سازنده کیفیت فضاهای عمومی شناسایی شده توسط موسسه pps،براساس مطالعه هزار فضای عمومی در سرتاسر دنیا و همچینین سیزده زیر مولفه تدوین شده ( رضایت و جذابیت،حس تعلق،خوانایی،سلسله مراتب دسترسی،ارتباط و اتصال فضا به همجوار،زمان انجام فعالیت ،تعداد و تراکم جمعیت،وابستگی فعالیت ها به یکدیگر،برنامه ریزی برای فعالیت ،مشارکتی بودن،دیدارگاه بودن،فعالیت گروهها در فضا و همگانی بودن و جامعیت) متناسب با شرایط فضای پارک براساس روش تفکیکی (کل به جزء) به بررسی پرداخته است . ماهیت این پژوهش ، کاربردی بوده ،روش آن توصیفی تحلیلی و گردآوری مطالب از طریق مطالعات اسنادی ، کتابخانه ای،پرسش نامه استاندارد pps و مشاهده مستقیم و مصاحبه می باشد . نتایج نشان داد که از میان مولفه های کیفیت فضای پارک ایرانشهر،دسترسی پذیری بالاترین رتبه و بطور کلی استفاده کنندگان از آن راضی هستند . همچنین مولفه های استفاده و فعالیت ،آسایش و منظر و اجتماعی بودن بترتیب حایز اهمیت هستند . در نهایت این پژوهش پس از بررسی و شناسایی نقاط آسیب پارک ایرانشهر به تناسب کیفیت مولفه ها و زیر مولفه ها با رویکرد رفع نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت راهبردها و سیاستهای ارتقاء کیفیت برای این فضا براساس اولویت بندی اقدامات،تدوین نموده است .