الگوپذیری هنر و معماری ایلامی از طبیعت گیاهی و جانوری در فرم و نقش

الگوپذیری هنر و معماری ایلامی از طبیعت گیاهی و جانوری در فرم و نقش

تمدن ایلامیان را می توان در آثار هنری و معماری که از آن دوران بجا مانده، مطالعه و بررسی نمود. آثاری که نشان دهنده تأثیر مستقیم اعتقادات بر مفهوم جامعه از محیط و میزان نقش اعتقادات مذهبی در الویت بندی فضاها در شهر و همچنین همگن سازی محیط زندگی با محیط پیرامون آن، می باشد. ارزش نهادن به محیط و عناصر تشکیل دهنده آن از جمله گیاهان و جانوران، به وضوح در نقوش و کتیبه های مربوط به دوره تاریخی عیلامیان (ایلامیان) قابل ملاحظه است، و این امر حاکی از ارتباط متقابل و ارج نهادن به تأثیر مثبت محیط پیرامون بر روند زندگی انسان در آن دوران است. بخشی از الگوپذیری هنر از عناصر محیط را می توان به نگرش و جهان بینی حاکم در آن جامعه منسوب نمود، و بخش دیگر را به تفکرات فرهیختگان. در این پژوهش سعی شده با بررسی آثار شاخص تمدن ایلام، جایگاه و نقش مؤثر گیاهان و جانوران در الگودهی و الهام بخشی هنر ایلامیان مورد تحلیل قرار گیرد. روش تحقیق مقاله، توصیفی  تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه های علمی تخصصی معماری شهرسازی و مطالعه وبسایت های علمی پژوهشی از جمله سیلیویکا، جهاد دانشگاهی و مرکز اطلاع رسانی علوم و فن آوری بوده است.