پیش بینی تنیدگی والدینی براساس خود اثرمندی والدینی و حمایت اجتماعی در مادران دارای کودکان پیش دبستانی

تنیدگی والدینی می‌تواند تأثیرات مخربی بر والدین و کودکان داشته باشد، به همین دلیل شناسایی عوامل تأثیرگذار در تنیدگی والدینی اهمیت بسزایی دارد. ازاین‌رو این پژوهش با هدف پیش ‌بینی تنیدگی والدینی براساس خود اثرمندی والدینی و حمایت اجتماعی در مادران دارای کودکان پیش ‌دبستانی انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای کودکان سنین پیش ‌دبستانی منطقه 2 شهر بندرعباس در سال 1394 بودند که 154 نفر به‌صورت نمونه‌ گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای به کار گرفته ‌شده، شاخص تنیدگی والدین (psi)، پرسشنامه خود اثرمندی والدینی (pseq) و پرسشنامه حمایت اجتماعی (ssa) بود. برای تحلیل داده‌ ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که همبستگی معناداری بین خود اثرمندی والدینی و حمایت اجتماعی با تنیدگی والدینی وجود دارد  .(p<0.01)همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خوداثرمندی والدینی و حمایت اجتماعی باهم 5.60% از واریانس تنیدگی والدینی را تبیین می ‌نمایند. با توجه به یافته‌های این پژوهش، می‌توان آموزش و مداخله در بهبود خود اثرمندی والدینی و حمایت اجتماعی والدین را به ‌عنوان یک روش مؤثر در کاهش تنیدگی والدینی آنان پیشنهاد داد.