مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر نظریه انتخاب گلاسر و درمان پذیرش-تعهد بر امید به زندگی و تاب آوری زنان سرپرست خانوار شهر تهران

مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر نظریه انتخاب گلاسر و درمان پذیرش-تعهد بر امید به زندگی و تاب‌آوری زنان سرپرست خانوار شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر نظریه انتخاب گلاسر و درمان پذیرش-تعهد بر امید به زندگی و تاب‌آوری زنان سرپرست خانوار شهر تهران بود. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان سرپرست خانوار شهر تهران در سال 1398 بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده تعداد 30 از آنان در سه گروه نظریه انتخاب (10 نفر)، گروه درمان پذیرش-تعهد (15 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. گروه‌های آزمایش تحت درمان مبتنی بر نظریه انتخاب (12 جلسه 60 دقیقه‌ای)، درمان پذیرش-تعهد (12 جلسه 60 دقیقه‏ای) قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله ای دریافت نکردند.

از مقیاس امید به زندگی اشنایدر و همکاران (1991) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) به‌منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از اجرای مقیاس ها از طریق نرم‏افزار spss نسخه 24 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی بن فرونی) انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که هر دو مداخله درمان مبتنی بر نظریه انتخاب گلاسر و درمان پذیرش-تعهد به‌کاررفته در این پژوهش می‌توانند امید به زندگی و تاب‌آوری زنان سرپرست خانوار شهر تهران را بهبود بخشند، اما درمان مبتنی بر نظریه انتخاب دارای تأثیر بیشتری بر امید به زندگی و تاب‌آوری بود. بر اساس نتایج این پژوهش، درمان مبتنی بر نظریه انتخاب گلاسر و درمان پذیرش-تعهد مداخلات مؤثری در بهبود امید به زندگی و تاب آوری دارند، اما تأثیر درمان مبتنی بر نظریه انتخاب گلاسر بیشتر بود.