بررسی رابطه حمایت اجتماعی و منبع کنترل با سلامت عمومی و رضایت مندی از زندگی در سالمندان بالاتر از 60 سال

بررسی رابطه حمایت اجتماعی و منبع کنترل با سلامت عمومی و رضایت‌مندی از زندگی در سالمندان بالاتر از 60 سال

هدف این پژوهش بررسی رابطه حمایت اجتماعی، منبع کنترل با سلامت عمومی و رضایت‌مندی از زندگی در سالمندان بالاتر از 60 سال ساکن در خانه‌های سالمندان در شهرستان کرمانشاه است. بدین منظور از میان جامعه آماری از طریق روش نمونه گیری در دسترس تعداد 50 نفر انتخاب و با استفاده از پرسشنامه‌های سلامت روانی ghq-28، پرسشنامه حمایت اجتماعی نوربک، پرسشنامه منبع کنترل راتر و پرسشنامه رضایت از زندگی (swls)، داده ها جمع آوری شدند. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده بین حمایت اجتماعی با سلامت عمومی سالمندان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. به‌عبارت‌دیگر، هراندازه حمایت اجتماعی سالمندان بیشتر باشد از سلامت عمومی بیشتری برخوردار خواهند شد؛ و بین منبع کنترل (درونی و بیرونی) با سلامت عمومی سالمندان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد به‌عبارت‌دیگر، هراندازه سالمندان دارای منبع کنترل (درونی و بیرونی) باشند از سلامت عمومی بیشتری برخوردار خواهند شد.

همچنین حمایت اجتماعی و منبع کنترل (درونی و بیرونی) واریانس سلامت عمومی سالمندان را پیش‌بینی می‌کند. لذا با توجه به ضریب بتای مؤلفه حمایت اجتماعی بیشترین قدرت پیش‌بینی میزان سلامت عمومی سالمندان را دارد؛ و نیز بین منبع کنترل (درونی و بیرونی) با رضایت‌مندی از زندگی رابطه سالمندان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. به‌عبارت‌دیگر، هراندازه سالمندان دارای منبع کنترل (درونی و بیرونی) باشند از رضایت‌مندی از زندگی بیشتری برخوردار خواهند شد. همچنین حمایت اجتماعی و منبع کنترل (درونی و بیرونی) 41 درصد واریانس رضایت‌مندی از زندگی سالمندان را پیش‌بینی می‌کند. لذا مؤلفه حمایت اجتماعی بیشترین قدرت پیش‌بینی میزان رضایت‌مندی از زندگی سالمندان و متغیر منبع کنترل بیرونی پیش‌بینی بعدی میزان رضایت‌مندی از زندگی سالمندان است.