بررسی تأثیر بحران مالی بر ریسک سیستماتیک بانک های درحال توسعه از سال 1399-1394

بررسی تأثیر بحران مالی بر ریسک سیستماتیک بانک‌های درحال توسعه از سال 1399-1394

زمینه و هدف: سابقه ریسک در صنعت بانکداری قدمت طولانی دارد. با وجود تنوع در خدمات و نوآوری در بانکداری، ریسکها نه تنها کاهش نداشته بلکه افزایش نیز یافته است. وجود عوامل متعدد از جمله وجود بحرانهای مالی سبب شده که پدیده ریسک همواره به عنوان یک تهدید، فعالیت بانکها را تحت تهدید جدی قرار دهد. لزوم توجه به مدیریت ریسک در صنعت بانکداری هنگامی بارز می‌گردد که عوامل درون و برون سازمانی از جمله مدیران، سهامداران، سپرده گذاران، نهادهای دولتی و نهادهای بین‌المللی به این مهم توجه‌ای ویژه داشته باشند. هدف از این پژوهش تببین تاثیر بحران مالی بر روی بانکهایی است که در شروع پیشرفت در عرصه بانکداری جهانی می‌باشند. روش پژوهش: این پژوهش از نوع هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی همبستگی است. بازه زمانی پژوهش از سال 1394 لغایت 1399 بوده است.

جامعه آماری پژوهش 200 بانک بزرگ در حال توسعه به گزارش موسسه مطالعاتی گلوبال فایننس است که 7 بانک ایرانی بوده و به عنوان نمونه انتخاب شده است (ملی – صادرات – ملت – تجارت – سپه – مسکن – کشاورزی). برای تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش از مدل‌های رگرسیونی چند متغیره در نرم افزار اویوز استفاده شده است. متغیر وابسته در این پژوهش ریسک سیستماتیک، متغیر مستقل بحران مالی، متغیر تعدیل‌گر میزان ریسک پذیری مدیران و متغیرهای کنترلی استقلال مدیران، اندازه بانک، اهرام مالی و بازده دارایی است. نتایج: نتایج این پژوهش نشان داد که بحران مالی بر ریسک سیستماتیک بانکهای درحال توسعه جهانی تاثیر دارد. همچنین بحران مالی در تعامل با ریسک پذیری مدیران بر میزان ریسک سیستماتیک بانکهای درحال توسعه تاثیر دارد.