بررسی نحوه اثرگذاری یکپارچگی زنجیره تأمین بر عملکرد شرکت با استفاده از متغیرهای میانجی قابلیتهای رقابتی و مدیریت زنجیره تأمین

هدف از این تحقیق، بررسی نحوه اثرگذاری یکپارچگی زنجیره تأمین بر عملکرد شرکت است. به منظور کسب این هدف، شرکتهای تولیدی فعال در صنعت مواد غذایی در داخل شهرکها و نواحی صنعتی استان تهران به عنوان جامعه آماری تحقیق انتخاب گردید. با استفاده از فرمول کوکران مشخص گردید که نمونه آماری تحقیق حداقل برابر 84 شرکت است. جهت بررسی مدل پیشنهادی تحقیق، داده های مربوط به 84 شرکت جمع آوری شد. تحقیق حاضر از حیث هدف یک تحقیق توسعهای و از حیث نحوه گردآوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی است. اطلاعات جمعآوری شده برای این پژوهش با استفاده –نرم افزارهای spss و lisrel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است در آمار تحلیلی این تحقیق، از آنجایی که شاخص های مختلف متغیر سطح تمرکز به عملیات مدیریت زنجیره تأمین به صورت اکتشافی مورد بررسی قرار گرفته است، جهت شناخت متغیرهای مکنون آن از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد همچنین، برای آزمون معناداری روابط و برازش مدلهای اندازه- گیری به دست آمده، تحلیل عاملی مورد استفاده قرار گرفت. جهت آزمون فرضیه های اصلی نیز، روش معادلات ساختاری (sem) و بطور اخص تحلیل مسیر استفاده شد، در نهایت، آزمونهای تکمیلی فریدمن، تحلیل واریانس، میانگین یک نمونهای و کواسکال والیس مورد بررسی قرار گرفت. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها حاکی از آن است که سطح یکپارچگی زنجیره تأمین به طور مستقیم اثری بر عملکرد شرکت اعمال نمیکند. بلکه، به طور غیر مستقیم بر عملکرد شرکت اثرگذار است. این اثرگذاری غیر مستقیم از طریق دو مسیر صورت میپذیرد: 1 از طریق متغیر میانجی قابلیت رقابتی،  2-از طریق متغیرهای میانجی سطح تمرکز بر عملیات مدیریت زنجیره تأمین و قابلیت رقابتی.