کنوانسیون منع سلاح های شیمیایی و امکان تعقیب کیفری مرتکیبن در icc

یکی از ملاحظات شدید امنیتی در وقوع نزاع و جنگ ‌های منطقه ‌ای و بین ‌المللی، دغدغه استفاده از سلاح شیمیایی است که متاسفانه بر خلاف سلاح اتمی، در اختیار اکثر کشورهای جهان است. آثار فوق‌العاده مخرب استفاده از این سلاح بر روی محیط و انسان‌ها و علی‌الخصوص افراد بی دفاع و غیرنظامی، سازمان‌های بین ‌المللی را بر آن داشت تا به سمت و سوی کنوانسیون منع سلاح شیمیایی بروند و بر این اساس کشورها را ملزم کنند که تحت هیچ شرایطی از سلاح ‌های شیمیایی استفاده نکنند. بدیهی است که اینگونه محدودیت ‌ها نیازمند پیش‌ بینی دقیق ضمانت اجرا خواهد بود زیرا هستند افراد یاغی و دولت‌ هایی که علی ‌رغم محدودتی‌ ها و اعمال فشار بین‌المللی اقدام به کاربرد سلاح شیمیایی می ‌نمایند، بخشی از این ضمانت اجراها از طریق icc و تحت شمول قرار دادن صلاحیت ‌های این مرجع است و بخش دیگری را نیز خود سازمان ملل از طریق شورای امنیت با وضع تحریم و محدودیت و یا اقدام نظامی با توجیه دکترین مسئولیت حمایت و اقدام بشردوستانه به دوش می‌کشند. در پژوهش پیش رو که به روش توصیفی و تحلیلی تهیه و تنظیم شده است قصد آن داریم تا این موضوع را که آیا استفاده از سلاح شیمیایی در زیرمجموعه صلاحیت‌های icc قرار می‌گیرد تا این مرجع توان تعقیب آن را داشته باشد را مورد مطالعه و مداقه قرار خواهیم داد.