تحلیل جامعه شناختی شاخص های سلامت اجتماعی و ارتباط آن با امید به آینده (مورد مطالعه: شهروندان کلانشهر اهواز)

تحلیل جامعه شناختی شاخص‌های سلامت اجتماعی و ارتباط آن با امید به آینده (مورد مطالعه: شهروندان کلانشهر اهواز)

پژوهش حاضر باهدف مطالعه و تحلیل جامعه شناختی میزان شاخص‌های سلامت اجتماعی و رابطه آن‌ها با میزان امید به آینده در بین شهروندان کلان شهر اهواز انجام‌شده است. چارچوب نظری پژوهش از نظریه امید اسنایدر و نظریه سلامت اجتماعی کییز بهره برده است. مقاله به روش پیمایشی و با استفاده از تکنیک پرسشنامه به اجرا درآمده است. جامعه آماری شامل کلیه شهروندان 18- 54 سال (اعم از زن و مرد) ساکن در شهر اهواز است.

حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برابر با 384 و نمونه‌ها به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای و تصادفی ساده انتخاب شده‌اند. نتایج توصیفی نشان می‌دهد که شهروندان در سطح متوسط بالا (38.47 درصد) از امید به آینده و در سطح کمی پایین‌تر از متوسط (97.11 درصد) از شاخص سلامت اجتماعی برخوردارند. نتایج آزمون همبستگی نشان از ارتباط معنادار میان شاخص سلامت اجتماعی و امید به آینده دارد.

ضمنا ارتباط میان هر 5 مولفه سلامت اجتماعی (انسجام اجتماعی، پذیرش اجتماعی، مشارکت اجتماعی، انطباق اجتماعی و شکوفایی اجتماعی ) با امید به آینده نیز تأیید شده است. نتایج رگرسیونی حاکی از آن است که از بین متغیرهای مستقل، مولفه مشارکت اجتماعی با مقدار بتای 0.395 و مولفه پذیرش اجتماعی با مقدار بتای 0.246 بیش‌ترین سهم را در تبیین متغیر وابسته امید به آینده داشته‌اند. همچنین معادله پیش‌بینی میزان امید به آینده می‌تواند 29.5 درصد از واریانس متغیر وابسته امید به آینده را تبیین کند.