رابطه مکانیزم های دفاعی و مسئولیت پذیری با اعتیادپذیری

رابطه مکانیزم‌های دفاعی و مسئولیت‌پذیری با اعتیادپذیری

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مکانیزم‌های دفاعی و مسئولیت پذیری با اعتیادپذیری در دختران دبیرستانی بوده است. طرح پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی – پیش‌بینی می‌باشد. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 130 نفر بود که از بین دانش‌آموزان دختر دبیرستان‌های دولتی با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند.

برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه سبک‌های دفاعی اندروز (1993)؛ پرسشنامه مسئولیت پذیری کردلو و همکاران (1389) و پرسشنامه اعتیاد پذیری وید و بوچر (1992) استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد.

آزمون فرضیه‌های پژوهش نشان داد که بین مکانیزم‌های دفاعی و مسئولیت‌پذیری با اعتیادپذیری در دختران دبیرستانی رابطه وجود دارد (p=0.01) و همچنین نتایج نشان داد که سبک‌های دفاعی و مسئولیت‌پذیری  قادر به پیش‌بینی اعتیادپذیری در دانش آموزان دختر می‌باشند (p=0.01).

بر اساس نتایج یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که دانش آموزانی که در سبک‌های دفاعی و مسئولیت پذیری نمره‌های پایین به دست آورده‌اند، از اعتیادپذیری بیشتری برخوردارند؛ بنابراین لازم است که مدیران و والدین توجه ویژه‌ای به این موضوع داشته باشند و نتایج این پژوهش به عنوان الگویی مناسب برای طراحی و تدوین برنامه‌های پیشگیری از رفتارهای پرخطر می‌تواند بسیار مفید باشد.