بررسی اثربخشی معنویت درمانی گروهی بر شادکامی و سرسختی روان شناختی زنان سالمند

بررسی اثربخشی معنویت‌درمانی گروهی بر شادکامی و سرسختی روان‌شناختی زنان سالمند

سابقه و هدف: معنویت که زیربنای باورها محسوب می‌شود، جنبه‌ای مهم از زندگی سالمندان است و نقشی اساسی در تامین و ارتقای شادکامی و سرسختی روان‌شناختی آنان دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی معنویت‌درمانی گروهی بر میزان شادکامی و سرسختی روان‌شناختی زنان سالمند است.

روش کار: این پژوهش ازنوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و با گروه کنترل است. جامعه‌ی‌ آماری پژوهش را همه‌ی زنان سالمند شهر رشت در سال 1394 تشکیل ‌دادند که از میان آنان با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 30 نفر انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان گروه آزمایش، 12 جلسه معنویت‌درمانی گروهی ریچادز و برگین دریافت کردند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های شادکامی آکسفورد و سرسختی روان‌شناختی اهواز استفاده شد. داده‌های به‌دست‌آمده نیز با استفاده از آزمون آماری کوواریانس چندمتغیّره تجزیه‌ و تحلیل شد. در این پژوهش همه‌ی موارد اخلاقی رعایت شده است. علاوه‌براین، نویسندگان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که اثربخشی معنویت‌درمانی گروهی بر شادکامی و سرسختی روان‌شناختی سالمندان تایید شد و سالمندان گروه آزمایش نسبت به سالمندان گروه گواه در پس‌آزمون به‌طور معناداری، شادکامی و سرسختی روان‌شناختی بیشتری داشتند (0.01>p).

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌‌دست‌آمده، روش معنویت‌درمانی گروهی بر شادکامی و سرسختی روان‌شناختی سالمندان تاثیر معناداری داشت، ازاین‌رو، از این روش می توان همچون ابزاری سودمند برای افزایش شادکامی و سرسختی روان‌شناختی سالمندان بهره جست.