نقش سبک های ابراز هیجان و سبک های مقابله ی مذهبی در گرایش به اعتیاد دانشجویان

نقش سبک‌های ابراز هیجان و سبک‌های مقابله‌ی مذهبی در گرایش به اعتیاد دانشجویان

سابقه و هدف: با توجه به روند رو به افزایش اعتیاد، بررسی عوامل زمینه‌ساز و تداوم گر آن به‌منظور اتخاذ تصمیم‌های مناسب در جهت مبارزه با اعتیاد و کاهش آسیب‌های فردی، خانوادگی و اجتماعی آن ضروری است. ازاین‌رو، پژوهش حاضر به‌منظور بررسی نقش ابعاد سبک‌های ابراز هیجان و مقابله‌ی مذهبی در میزان گرایش دانشجویان به اعتیاد انجام شد.

روش کار: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی دانشجویان خوابگاهی دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 97-1396 بود. تعداد کل جامعه بیش از 2000 نفر بود که از بین آنان نمونه‌ی 200 نفری به‌دلیل دسترسی نداشتن به تعداد جامعه، به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شد. برای گردآوری اطلاعات از مقیاس‌های ابرازگری هیجانی، آمادگی به اعتیاد و مقابله‌ی مذهبی پارگامنت استفاده شد. در نهایت داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش همه‌ی موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک های ابراز هیجان به جز سبک صمیمیت با گرایش به اعتیاد دانشجویان همبستگی منفی معنی داری وجود داشت. همچنین بین سبک مقابله‌ی مذهبی مثبت و گرایش به اعتیاد در دانشجویان نیز همبستگی منفی؛ و بین سبک مقابله‌ی مذهبی منفی و گرایش به اعتیاد در دانشجویان همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت. نتایج حاصل از رگرسیون نیز نشان داد که سبک‌های ابراز هیجان و مقابله‌ی مذهبی پیش‌بینی‌کنند‌ه های خوبی برای آمادگی به اعتیاد در دانشجویان به شمار می‌آیند.

نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر همسو با دیگر پژوهش های انجام‌شده نشان می دهد که سبک های ابراز هیجان و مقابله‌ی مذهبی می تواند سهمی مهم در گرایش و آمادگی دانشجویان به اعتیاد داشته باشد. بنابراین باید اقدامات پیشگیرانه در این زمینه صورت گیرد.