مقایسه اثربخشی واقعیت درمانی و روان درمانی معنوی-مذهبی مبتنی بر آموزه های اسلامی بر کیفیت و معنای زندگی زنان مطلقه سرپرست خانوار شهر فسا

مقایسه اثربخشی واقعیت‌درمانی و روان‌درمانی معنوی-مذهبی مبتنی بر آموزه‌های اسلامی بر کیفیت و معنای زندگی زنان مطلقه سرپرست خانوار شهر فسا

سابقه و هدف: پژوهش‌های پیشین اثر‌بخشی دو رویکرد واقعیت‌درمانی و روان‌درمانی معنوی-مذهبی را بر غنی‌سازی روابط و تعارضات زناشویی تایید کرده‌ است، اما پژوهشی درباره مقایسه و اثر‌بخشی این دو رویکرد درمانی بر دو متغیّر وابسته کیفیت و معنای زندگی در جامعه زنان مطلقه سرپرست خانوار مشاهده نشده است. ازاین‌رو، هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه اثربخشی واقعیت‌درمانی و روان‌درمانی معنوی-مذهبی مبتنی بر آموزه‌های اسلامی بر کیفیت و معنای زندگی زنان مطلقه سرپرست خانوار شهر فسا بود.

روش کار: این مطالعه از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پس‌آزمون چندگروهی است. جامعه آماری پژوهش زنان مطلقه سرپرست خانوار شهر فسا بودند که با فراخوان به همکاری دعوت شدند و به‌صورت جایگزینی تصادفی در سه گروه آموزش گروهی واقعیت‌درمانی (30 نفر)، روان‌درمانی معنوی-مذهبی مبتنی بر آموزه‌های اسلامی (27 نفر) و گروه کنترل (25 نفر) قرار گرفتند. متغیرهای وابسته تحقیق کیفیت و معنای زندگی بود که با پرسش‌نامه‌های معنای زندگی (pmi) و کیفیت زندگی والتون سنجیده شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: نتایج واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی گیمز-هاول نشان داد که هر دو متغیّر مستقل آزمایشی بر متغیّرهای وابسته در مقایسه با گروه کنترل اثربخشی معناداری داشت اما بین دو روش آزمایشی تفاوت معناداری وجود نداشت.

نتیجه‌گیری: اثربخشی معنادار رویکرد واقعیت‌درمانی و روان‌درمانی معنوی-مذهبی مبتنی بر آموزه‌های اسلامی در مقایسه با گروه کنترل بر کیفیت و معنای زندگی زنان مطلقه سرپرست خانوار در این پژوهش تأیید شد؛ هرچند بین این دو رویکرد درمانی تفاوت معناداری مشاهده نشد.