همبستگی مدیریت معنوی با نوآوری و عملکرد سازمانی پرستاران

همبستگی مدیریت معنوی با نوآوری و عملکرد سازمانی پرستاران

سابقه و هدف: مدیریت معنوی یکی از سبک‌های مدیریتی بومی و الهام‌گرفته از تمدن ایرانی و اسلامی است که از دیرباز به آن بسیار توجه شده است. از سوی دیگر عملکرد سازمانی و نوآوری سازمانی نیز از متغیّرهای سازمانی محسوب می‌‌شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه مدیریت معنوی با نوآوری و عملکرد سازمانی پرستاران انجام گرفته است.

روش کار: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی پرستاران شهر خوی به‌تعداد 500 نفر بود که مطابق با جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تعداد 217 نفر نمونه پژوهش در نظر گرفته شدند. ابزارهای استفاده‌شده در پژوهش پرسش‌نامه‌های مدیریت معنوی بوداقی، عملکرد سازمانی هرسی و گلداسمیت و نوآوری سازمانی ونگ و احمد بود. متخصصان مربوط روایی پرسش‌نامه‌ها را تایید کردند و پایایی پرسش‌نامه‌ها نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ به‌ترتیب برابر با 0.94، 0.89 و 0.89 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیّره استفاده شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولف مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده است.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین بُعد ساختاری (0.175=r و 0.007=p) و رفتاری (0.460=r و 0.001=p) مدیریت معنوی با عملکرد سازمانی و همچنین بین بُعد ساختاری (0.455=r و 0.001=p)، رفتاری (0.628=r و 0.001=p) و زمینه‌ای (0.297=r و 0.001=p) مدیریت معنوی با نوآوری ‌سازمانی رابطه وجود داشت. علاوه‌براین، بین مدیریت معنوی و نوآوری سازمانی (0.520=r و 0.001=p) و همچنین مدیریت معنوی و عملکرد سازمانی (0.282=r و 0.001=p) نیز رابطه معناداری وجود داشت و مدیریت معنوی توانست 27 درصد تغییرات مولفه نوآوری سازمانی (0.001=p) و 8 درصد تغییرات مربوط به مولفه عملکرد سازمانی (0.001=p) را پیش‌بینی کند.

نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های به‌دست‌آمده می‌‌توان گفت توجه به مدیریت ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌معنوی در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی می‌‌تواند در بهبود عملکرد سازمانی و همچنین تقویت نوآوری سازمانی اهمیت داشته باشد.